Predstavljanje knjige "Književni um i područja fantastike" Vladislave Gordić Petković i Mladena Jakovljevića biće održano 19. februara u 19 časova u Domu omladine Beograda.
Koautorska monografija „Književni um i područja fantastike“ organizovana je u dve simetrične celine, pod naslovima „Mentalni pejzaži fantastičnog“ i „Fantastična suočavanja“.
Predložena čitanja odabranih dela fantastike otkrivaju ne samo nepatvorenu strast čitanja i interpretacije, već i epistemofiličarsku zapitanost nad sopstvenom stvarnošću, reflektovanu na tamnoj površini ekrana ili u iskrivljenom ogledalu fantastičnih svetova i mentalnih predela, piše Dragoljub Perić.
Ako je Umberto Eko u “Istoriji mitskih zemalja” dao svoj katalog “mitskih zemalja i krajeva”, ukazao na “rečnik imaginarnih i izmišljenih mesta” Alberta Mangela i Đanija Gvadalupija, srpski anglisti dali su doprinos ne samo mapirajući prostore mašte na primerima analiziranih dela, već i ukazujući na to da su ona nastala u umovima pisaca i to neretko u skladu sa različitim (mentalnim) stanjima sa kojima je fantazija dolazila u kontakt: snovima, košmarima, psihičkim poremećajima, priviđenjima, halucinacijama itd, kao specifičnim “odgovorima na stvarnost”, piše o ovom delu Jelena Marićević Balać.
Tematski su obuhvaćeni pozajmljeni svetovi Poa, Konrada i Džejmsa u prozi Đorđa Pisareva, Birobidžan Judite Šalgo kao obećana zemlja daleko od patrijarhalnih modela života, spacijumi hipertekstualnosti, dokuverzum – celokupno ljudsko znanje po Tedu Nelsonu, Internet, telo/ telesnost, proza Mervina Pika, Tomasa Pinčona, Vilijama Gibsona, Filipa Dika, Sterna, Džefa Nuna, Sare Voters, Vilijama Hjortsberga, Milete Prodanovića, Mirjane Novaković, Judite Šalgo, Đorđa Pisareva, Svetlane Slapšak, Dane Todorović, Voje Čolanovića i hrvatskog pisca Kristiana Novaka.
Monografija “Mentalni pejzaži fantastike. Književni um i područja fantastike” predstavlja prvorazredni doprinos srpskoj nauci o književnosti, anglistici i komparatistici. Iako koautorska, stilski je ujednačena, pažljivo strukturisana, složeno (hipertekstualno) zamišljena, ali jasno, razgovetno i precizno, kritički, pa čak i kreativno napisana.
Uz knjigu “Zatočnik pete sile: fantastična proza Zorana Živkovića” (2016) Ljiljane Pešikan Ljuštanović, monografija Vladislave Gordić Petković i Mladena Jakovljevića zadire u domen najsavremenije srpske fantastike i bavljenja delima srpskih pisaca koji su živi.
Knjiga poljske srbistkinje Eve Stavčik “U imaginarijumu fantastike: lirsko-onirički model srpske postmodernističke proze” (2016), inače neobjavljena na srpskom jeziku, na tom je tragu, budući da se bavi ne samo prozom potvrđenih klasika Milorada Pavića i Gorana Petrovića, već ukazuje i na autore poput Živkovića, Novakovićke, Skrobonje, Kneževića, Škerovića itd, koristeći američku i poljsku naučnu aparaturu.
Štaviše, jedno poglavlje šeste celine “Alhemija snova Gorana Petrovića” imenovano je kao “Pejzaži mogućih svetova”, što korespondira sa naslovom “Mentalni pejzaži fantastike”. Interesantno je da se uspostavljanjem ove analogije možda i priroda same fantastike može primarno definisati kao način na koji postoje različiti mogući svetovi, čime se podvlači ne samo važnost pojavljivanja publikacije o književnom umu i područjima fantastike, već i njen, po svemu sudeći, srećan naslov.
Bonus video: Stevo Grabovac – dobitnik 70. NIN-ove nagrade