5
Srpska pravoslavna crkva i vernici svakog 18. januara slave Krstovdan, praznik koji seća na prve hrišćane koji su primili veru. Posti se, a po predanju, tog se dana ukrštaju vetrovi.
U srpskoj pravoslavnoj crkvi i narodu zimski Krstovdan poznat je kao dan krštenja prvih hrišćana. Spada u nepokretne praznike i vezuje za obeležavanje Bogojavljenja (19. januar), praznik krštenja Isusa Hrista, kao i za dan posvećen svetom Jovanu Krstitelju (20. januar), koji ga je krstio u reci Jordanu.
U srpskom narodu ostala je izreka: „Ko se krstom krsti, taj Krstovdan posti“.
Krstovdan predstavlja prvi dan u godini nakon Božića na koji se posti – ako pada na bilo koji dan od ponedeljka do petka strogo se posti, na vodi, a ukoliko padne u subotu i nedelju, post je razrešen na ulje. Ovim postom vernici se pripremaju za Bogojavljenje i pijenje bogojavljenske vodice.
U našem narodu se veruje da se u ponoć, pred Bogojavljenje, otvara nebo i da se Bog javlja ljudima. Treba zamisliti želju i pogledati u nebo, pa će se ona navodno ostvariti. Bogojavljenje prati još nekoliko lepih običaja koje bi trebalo ispoštovati, ali i sam Krstovdan ima svoje.
Prema narodnim običajima u nekim delovima Srbije, na Krstovdan valja da se opere sav veš i očisti kuća, piše RTS.
Koji vetar duva na Krstovdan, veruje se, taj će najčešće duvati tokom godine. U Sremu se govorilo da se ovoga dana vetrovi krste (tj. ukrštaju, duvaju jedan drugome u susret), pa koji nadjača.
U dvanaest dana, počinjući od Božića, zaključno s Krstovdanom, ogleda se dvanaest meseci godine koja dolazi, pa kakvo je vreme kog dana takvo će biti u mesecu koji tom danu odgovara po redosledu.
Na Krstovdan su se, prenose hroničari, jeli ostaci badnjedanskog pasulja i – spremane su pihtije, ali su ih, kako je Krstovdan posni dan, jeli sutradan, na Bogojavljenje.
