Šta znači dolazak Luke Bojovića u Srbiju za njegove decenijske suparnike: Da li se krvavi ratovi nastavljaju, „podzemlje“ uzdrmano

Informacija da su se stvorili uslovi da Luka Bojović, vođa organizovane kriminalne grupe koji je osuđen na višedecenijsku kaznu zatvora u Španiji, podnese zahtev za uslovni otpust, uzdrmala je srpsku javnost i ovdašnje podzemlje ali i otvorila pitanje kakva je sudbina sukoba koje je Bojović ranije imao sa kriminalcima sa naših prostora, posebno imajući u vidu da mu je u jednom od kriminalnih obračuna ubijen i rođeni brat Nikola.

Osim Bojovića koji kaznu izdržava u španskom zatvoru, u javnosti se dugo spekuliše da bi i Sreten Jocić, poznat kao Joca Amsterdam, uskoro mogao da izađe na slobodu. Obzirom da je reč o dvojici visokopozicioniranih pripadnika „podzemlja“, za koje je poznato da su odavno u ratu, kao i da su posledica njihovog ličnog sukoba 12 žrtava, među kojima su i trojica Jocinih kumova, otvara se pitanje da li bi ovaj rat mogao da bude žustrije nastavljen sudeći po istoriji koju imaju.

Sukob sa Jocom Amsterdamom

Zašto je došlo do sukoba Bojovića i Jocića ima više verzija. Navodno je tačna ona po kojoj je u središtu tog rata bio Legija. Reč je o, kako tvrde upućeni, kriminalnim poslovima u Bugarskoj, kao i nameštanju hapšenja Joce Amsterdama u Sofiji. Takođe se priča da su u ratu između Bojovića i Jocića, po nalogu Ulemeka, ubijena trojica Amsterdamovih kumova: Srđan Miranović u Podgorici, Zoran Golub u Istočnom Sarajevu i Uglješa Aranitović, zvani Ugo, u Beogradu. Aprila 2008. godine ubijeni su Goran Marić, Jocićev prijatelj i Ilija Novović, Bojovićev kum. Njihova tela pronađena su u istom, zapaljenom džipu.

Izlazak Luke Bojovića bi mogao da znači i nastavak rata sa „kavačkim“ klanom.

Sukob sa kavačkim klanom

Nakon što je 2014. godine izbio sukob oko 200 kilograma kokaina crnogorski klan se raspao na na dve frakcije – „kavačku“ i „škaljarsku“. Škaljarci su se regrupisali i spojili sa jednom od najjačih grupa u Srbiji na čijem je čelu upravo Luka Bojović. Vezivanjem sa Bojovićem, „škaljarci“ su na čelu sa nedavno ubijenim vođom Jovanom Vukotićem, tada ponovo uspostavili i ojačali moć i uticaj u podzemlju Srbije i Crne Gore.

U odluci da se oduzme droga navodno bitnu ulogu imao je Goran Radoman, koji je važio za jednog od vođa škaljarskog klana. Radoman je ubijen u februaru 2015. godine na Novom Beogradu. Nakon ovoga, počela je serija ubistava u kojoj je postalo sve teže razaznati ko je sa čije strane.

Rat koji je počeo u Kotoru i raširio se po celoj Crnoj Gori, ubrzo se prelio i na Srbiju. Ovo je bio prirodan korak imajući u vidu da su oba klana sklapala partnerstva sa lokalnim kriminalnim grupama šireći posao na ceo region. Kako je više medija prenelo, škaljarski klan je saradnike u Srbiji pronašao u grupi koju je predvodio Luka Bojović.

Nakon njegovog hapšenja u Španiji, rukovodstvo grupom je navodno preuzeo njegov saradnik Filip Korać. S druge strane, kavački klan je sklopio saradnju sa grupom Aleksandra Stankovića, vođom Partizanove navijačke grupe „Janjičari“. Ovu grupu su od Stankovićevog ubistva 2016. godine preuzeli Veljko Belivuk i Marko Miljković.

Čak je i predsednik Srbije Aleksandar Vučić prošle godine izjavio da je rat između klanova Radoja Zvicera i Luke Bojovića dostigao neverovatne razmere nakon sednice Saveta za nacionalnu bezbednost, kada je objavio slike masakriranih mladića za čija se ubistva sumnjiči kriminalna grupa Veljka Belivuka.

„Oko za oko, zub za zub, a brat za brata“

Svakako najpoznatiji je rat dve porodice, u čijem je središtu krvna osveta, jeste onaj koji bukti između porodica Bojović i Šaranović koji traje čitavu deceniju. Sve je počelo otmicom kuma porodice Šaranović 2009, koji je poslednji put viđen kako ulazi u auto Luke Đurovića, najbližeg saradnika Luke Bojovića. Posle toga desile su se brojne likvidacije, jer su Šaranovići navodno smatrali da je Luka Bojović odgovoran za nestanak njihovog kuma. Nekoliko meseci kasnije, 8. oktobra 2009, u Beogradu ubijen je i Branislav Šaranović.

Njegov brat Slobodan tragao je za ubicama, a čak je i javno nudio nagradu za onoga ko bi mu otkrio ime nalogodavca i egzekutora. Tokom traganja za bratovljevim ubicama, navodno je ponovo došao do Luke Bojovića i osvetio mu se. Lukin brat Nikola izrešetan je u centru Beograda četiri godine nakon likvidacije Branislava Šaranovića. Krvna osveta ni tu nije zaustavljena, pa je 2017. u Budvi ubijen i Slobodan Šaranović.

U ovom sukobu likvidirano je više ljudi, a da je reč o krvnoj osveti izjavio je pred sudom Miloš Vojnović, svedok u postupku za ubistvo Nikole Bojovića, rođenog brata Luke Bojovića.

„Bojović nije ubijen džabe, u pitanju je bila krvna osveta. Ubijen je zbog Brana Šaranovića“, rekao je svedok i tako potvrdio ono što se godinama unazad spominje kao motiv ubistva Nikole Bojovića, koji, za razliku od svog brata, nije bio iz kriminalnog sveta. I u optužnici za njegovo ubistvo navodi se da je organizator zločina Slobodan Šaranović.

Majka kao „desna ruka“

Anđelka Bojović, majka Luke Bojovića, uhapšena je jula 2017. godine u Nikšiću, u akciji koju je tamošnja policija predstavila kao protiv ljudi koji pripremaju ubistvo izvesnog Ratka Koljenšića, jednog iz grupe onih koji su i u Srbiji i u Crnoj Gori sumnjičeni za pripremu ubistva Nikole Bojovića.

Sredovečna žena, koju su policija Crne Gore i mediji slučajno ili ne targetirali kao desnu ruku sina, Luke Bojovića, a ona je u svojoj navodnoj odbrani tvrdila da je samo htela da vidi ubicu svog sina.

Kako je pre pet godina pisano, Anđelka je bila primećena u „operaciji“ nadgledanja kuće u kojoj živi Ratko Koljenšić, a saopšteno je da su kod nje pronađene fotografije kuće u kojoj je boravio Koljenšić.

Podsetimo, Luka Bojović je uhapšen u Valensiji, februara 2012. U Španiji je osuđen zatvorsku kaznu od 18 godina zatvora zbog organizovanog kriminala. Njemu je za falsifikovanje isprava izrečena kazna od tri godine zatvora, za zločinačko udruživanje pet, a za posedovanje oružja deset godina zatvora. U Srbiji je bio optužen za ubistvo Branka Jeftovića Jorge, potom za pokušaj ubistva Andrije Draškovića i Zorana Nedovića Šoka 2004. godine, kao i za ubistvo njihovih telohranitelja Dejana Živančevića i Milutina Jovičića, koji su nastradali prilikom pokušaja ubistava. Pravosnažno je oslobođen svih tih optužbi. Iako se njegovo ime povezivalo sa još nekim zločinima, istražitelji nisu prikupili materijalni dokaze koji bi potkrepili njihove sumnje.

VIDEO: Garaža na Novom Beogradu u kojoj je počeo rat klanova