0
Umetnički projekat "Jer ovo mjesto nije dovoljno da primi toliku samoću" biće predstavljen 28. i 29. oktobra u Vili Galeb u Igalu.
Ovaj projekat zamišljen je kao dvodnevni interdisciplinarni eksperiment, koji ukršta istoriju, antropologiju, umetnost i prostor.
Projekat polazi od termina „misaoni eksperiment“ u kojem hipotetička situacija, teorija ili princip predstavljaju svrhu promišljanja čovekove obaveze i/ili potrebe da se prilagodi. Koristeći pejzažne celine, floralne motive i laboratorijske rekvizite izloženi radovi otkrivaju i propituju koncept sopstvene adaptacije, dok su nasleđe i topografski ostaci života fokus umetničkog istraživanja.
Kroz susret i komunikaciju umetničkih praksi Natalije Vujošević, Emira Šehanovića i Ivana Šukovića, kao i odabrane arhivske građe i umetnutih elemenata istorije, izložba promišlja vezu između postdruštvenog i posthumanog.
U Prostoru za odmor i rekreaciju, u Plavoj sali sa praznim bazenom, kroz čije se velike prozorske otvore pruža pogled na Jadransko more, ovo usamljeno mesto, zamrznuta slika napuštene budućnosti, u interakciji sa intervencijama pomenutih umetnika transformiše se u iskustvo poetskog distopijskog pejzaža koji oslikava vizije mogućih ishoda anksioznosti današnjice. Preplićući različite umetničke postupke i medije, od skulpture, poezije, arhivskih zapisa, ekperimente sa zvukom i društvenih rituala, nastaje priča „Jer ovo mjesto nije dovoljno da primi toliku samoću“, naučno fantastična halucinacija o svetu kao usamljenoj pustinji, ishodu pohlepe kapitalističke mašinerije nastale iz čovekove fantazije o posedovanju budućnosti.
Natalija Vujošević je umetnica i kustoskinja bazirana u Crnoj Gori. Kurirala je i ko-kurirala brojne istraživačke projekte i izložbe, kao što su: „Drugarice / AFŽ“, „Antifašistički front žena u Crnoj Gori 1943-1953“, „Arhiv Cetinjskog bijenala“, „Future Ecologies / Future in Debris“, „Skuvaj mi kafu, napravi sendvič“, „Galerija 17 Priština“, „Umeće držanja za ruke / dok se probijamo kroz sedimentni oblak“…
Emir Šehanović u svojoj praksi predmetima daje novi život, ili ih dovodi do tačke u kojoj počinju da oponašaju život kao takav. Većina njegovih radova spaja u jednu celinu delove različitih tela, različitih tipova hibrida nas samih, i slika kojima se predstavljamo, dok Ivan Šuković analizira procese društvene re-konstrukcije postmemorije, dajući često naglasak autobiografskom.
U okviru izložbe antropološkinja Itana Ćupić predstaviće Madeleine kulinarski eksperiment.
Projekat realizuje Institut za savremenu umjetnost u saradnji sa Institutom Simo Milošević, koji je danas vlasnik jedne od 33 Titove vile. Podsetimo, Vila Galeb sagrađena je 1976. godine po projektu arhitekte Milorada Petijevića.
Ova impozantna građevina, koja se prostire na četiri nivoa, izgrađena je za samo šest meseci. na lokaciji Đurđevo brdo, i to zbog specifične mikroklime, blizine izvorišta mineralne vode, naslaga lekovitog blata i jedinstvenog pogleda na Bokokotorski zaliv s ostrvom Mamula, Tivatski zaliv sa planinom Lovćen u zaleđu i najviše južne planine uz jadransku obalu Orijen.
Josip Broz Tito je četiri puta zvanično boravio u Vili, a prvi put desilo se to 25. januara 1977. godine kad je došao sa suprugom Jovankom Broz. U Vili Galeb su, pored Tita, boravili mnogobrojni tadašnji državnici, predsednici i javne ličnosti.
Upravo u ovom zdanju, kad je buknuo rat na prostoru bivše Jugoslavije, Slobodan Milošević, Franjo Tuđman, Veljko Kadijević i Lord Karington u Kamin sali 17. septembra 1991. godine pokušavali su da dođu do smanjivanja tenzija i spreče razbuktavanje rata u bivšoj Jugoslaviji.
U Kongresnoj Sali ove vile postojao je projektor, s kojeg su se puštali filmovi, uglavnom vesterni koje je Tito obožavao. Predsednički apartman podeljen je na dva dela, jedan plavi, a jedan roze – prvi je bioza Tita, drugi za Jovanku. Najluksuzniji deo ovog zdanja jeste Titovo i Jovankino kupatilo. U Titovom plavom kupatilu, nalazi se brazilski mermer, koji je jedinstven po tome što iz jednog kubnog metra mogu da se naprave samo dve ploče.
Pored apartmana za bračni par Broz, bilo je izgrađeno i deset garsonjera za Titovu i Jovankinu pratnju, ali i tri apartmana za slavne goste, koji se nalaze na jednom od četiri nivoa ove vile.
U vili postoji i atomsko sklonište, da bi se u slučaju rata i drugih nepogoda Tito, ali i ljudi oko njega mogli bezbedno sakriti. Predviđeno je za 40 ljudi i kroz sve prostorije je sprovedeno stalno kruženje kiseonika. Na samom ulazu u atomsko sklonište nalazi se akvarijum koji je regulisao ispravnost vode u zdanju, a nekoliko dana pre Titovog dolaska, u akvarijum bi se puštale ribice posebne vrste, koje bi padale na senzor, to jest dno akvarijuma ukoliko bi se pojavila bilo kakva neispravnost sa vodom.
Zanimljivo je da je Tito, baš u vreme velikog zemljotresa 1979. godine boravio u Vili Galeb, i da nije želeo da bude evakuisan, već je tražio da se postavi šator u dvorištu, odmah u blizini apartmana. Čim je počeo potres, Tito je izišao napolje, na vidikovac. U tom potresu bila je teško oštećena i vila ali je Tito, možda baš zbog toga što je bio svedok potresa, kasnije ubrzao obnovu celog oštećenog crnogorskog područja.
Ovo je prvi put da Vila Galeb, koja je već decenijama van svoje namene, otvara vrata za jedan umetnički projekat.
Bonus video: Lokaliteti pod zaštitom Uneska
