0
Protiv majmunskih boginja, bolesti od globalnog značaja za javno zdravlje, postoji vakcina i antivirusni lek razvijen za lečenje velikih boginja, naveli su iz Batuta.
„Novija vakcina, zasnovana amodifikovanom atenuiranom virusu vakcinije (soj Ankara) odobrena je za prevenciju majmunskih boginja 2019. godine i daje se u dve doze ali je ograničene dostupnosti“, kažu u Batutu i podsećaju da je 2003. godine tokom epidemije u SAD registrovano više od 70 obolelih.
Od 13. do 21. maja u svetu je u 12 zemalja registrovano 28 slučajeva sumnje i 92 potvrđena slučaja majmunskih boginja.
Najveći je broj slučajeva u Velikoj Britaniji, Španiji i Portugaliji – do 30, zatim u Australiji, Belgiji, Kanadi, Francuskoj, Nemačkoj, Italiji, Holandiji, Švedskoj i SAD od jedan do pet.
„Većinu registorvanih slučajeva su muškarci koji imaju seksualne odnose sa muškarcima“, navodi se na sajtu Instituta i naglašava da za sada nije zabeležen nijedan smrtni ishod.
U Batutu pojašnjavaju da većina zaraženih ima lezije na genitalijama ili perigenitalnom području, što ukazuje na to da se bolest verovatno prenosi tokom seksualnih aktivnosti.
Naglašavaju da je ovo prvi put da su lanci transmisije
registrovani u Evropi bez poznatih epidemioloških veza sa zapadnom ili centralnom Afrikom, gde je bolest endemska.
Period inkubacije iznosi šest do 14 dana, a može varirati do 21. dana.
Klinička slika majmunskih boginja slična je onoj kod velikih boginja. Počinju groznicom i jezom, glavoboljom, bolovima u mišićima i leđima i iscrpljenošću, a može se javiti kašalj i bol u grlu.
Za razliku od velikih boginja, kod majmunskih može doći do uvećanja limfnih čvorova na vratu, pod pazuhom ili preponama. Nakon pojave groznice, kod pacijenta se razvija osip, koji često počinje na licu, a potom prelazi na druge delove tela. Osip prolazi kroz faze makule, papule, vesikule, pustule i kruste koje na kraju otpadnu.
Bolest obično traje dve do četiri nedelje. Rezervoar majmunskih boginja još je nepoznat iako se sumnja da afrički glodari igraju glavnu ulogu u održavanju virusa.
Bolest je prvi put otkrivena kod majmuna 1958. godine, a kod ljudi 1970 godine i to kod bebe u Zairu. Od tada do danas u našoj zemlji nisu registrovani slučcajevi obolevanja od majmunskih boginja. Iz Zaira se bolest proširila u druge afričke zemlje, uglavnom u centralnoj i zapadnoj Africi – u Beninu, Kamerunu, CAR.
Izvan Afrike, prvi prijavljeni slučajevi bili su 2003. godine u SAD kada je registrovano 47 potvrđenih i verovatnih slučajeva, zaraženih nakon kontakta sa kućnim ljubimcima, prerijskim psima uvezenim iz Gane.
BONUS VIDEO – Majmunske boginje – sirena za uzbunu, ali ne i paniku.
Pratite nas i na društvenim mrežama:
Facebook
Twitter
Instagram
