Danas je na Novom groblju u Beogradu održan pomen jednom od najboljih glumaca koje je naša zemlja imala - Nebojši Glogovcu, koji je preminuo na današnji dan pre tri godine.
Na Novom groblju su se okupile kolege, rodbina i prijatelji glumca koji je u 49. godini života izgubio bitku sa opakom bolešću.
Među prisutnima su bili supruga Milica Šćepanović, glumčev otac Milovan, sestra Bojana, glumci Vojin Ćetković i Sloboda Mićalović, reditelj Balša Đogo…
Upisuje 1990. godine glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u klasi profesora Vladimira Jevtovića, u kojoj su bili i Nataša Ninković, Vojin Ćetković, Sergej Trifunović, Nela Mihailović, Boris Pingović.
Nije nikada, kako je govorio u davnom razgovoru za “Vreme”, zamišljao svoju karijeru. Prisetio se da se jedino na fakultetu sa kolegama sa klase zezao smišljajući govor za dodelu Oskara:
PROČITAJTE JOŠ
“Šta bi ko rekao kad bi dobio Oskara. Zezali smo se Vojin, Sergej i ja. Sećam se, puno smo se zahvaljivali, pa hvala ovom, hvala onom. Ali karijera, slava, zaista mi nikad nije bila u glavi… Pa nisam otišao na glumu sa 18 godina zbog straha da to neću moći da radim kako valja već zbog poštovanja prema tom poslu, instiktivnog osećanja, jer racionalno nisam ništa znao o glumi, ni šta je glumčev posao, ni kako funkcioniše”, govorio je za beogradski nedeljnik pre dvadesetak godina.
A prvu ulogu dobio je u seriji “Bolji život”. Na profesionalnu teatarsku scenu Nebojša Glogovac je stao 1992. godine u predstavi Ateljea 212 “Velika pljačka” Džoa Ortona, u režiji Dejana Mijača. Na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta, čiji će postati član, prvu rolu odigrao je u komadu “Lažni car Šćepan Mali”, opet u Mijačevoj režiji. Nizale su se uloge u predstavama: “U potpalublju” Vladimira Arsenijevića, Koljadinoj “Polonezi Oginjskog”, Šekspirovom “Troilu i Kresidi”, “Bure baruta” Dejana Dukovskog, “Bliže” Patrika Marbera, Bulgakovljevom “Molijeru, još jedan život”, “Šine” Milene Marković, “Hadersfild” Uglješe Šajtinca, Nušićevom “Sumnjivom licu”, Ovidijevim “Metamorfozama”, Klajstovom “Razbijenom krčagu” u režiji Igora Vuka Torbice.
Na velikom platnu prvenac je imao u filmu Bore Draškovića “Vukovar, jedna priča”, a prvu glavnu ulogu u “Ubistvu s predumišljajem” Gorčina Stojanovića.
Sledile su role u filmovima: “Do koske”, “Munje”, “Nebeska udica”, “Bure baruta”, “Kad porastem biću Kengur”, “Sutra ujutro”, “Hadersfild”, “Žena sa slomljenim nosem”, “Krugovi”…
Poslednji put stao je na scenu kao danski kraljević u Šekspirovom “Hamletu” koji je režirao Aleksandar Popovski. Priznao je u jednom intervjuu da se žestoko dvoumio da li da navuče Hamletovu “odoru”, zato što je Šekspirovu tragediju video kao “hit film koji se previše reklamira i svi ga vole, zbog čega ne želiš ni da ga pogledaš”. Ali, prihvatio je zbog jedinstvene rediteljeve vizije.
Pratite portal Nova.rs i na društvenim mrežama Instagram, Fejsbuk i Tviter.
Koje je tvoje mišljenje o ovoj temi?
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare