0
Povodom desetogodišnjice smrti jedna od najvećih srpskih glumica svih vremena Olivere Marković, u utorak 20. jula u 11 časova biće održan pomen u Sabornoj crkvi u Beogradu. Pomen daje sin Goran, poznati srpski reditelj, scenarista i pisac, sa porodicom.
Rođena je kao Olivera Đorđević 3. maja 1925. godine, u Beogradu. Završila je Drugu žensku gimnaziju, a potom upisuje Istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu. Paralelno je studirala i Fakultet dramskih umetnosti, na kom je diplomirala 1952. u klasi profesora Mate Miloševića. Bila je član Beogradskog dramskog pozorišta od 1951. i tu je stekla popularnost ulogama u predstavama „Mačka na usijanom limenom krovu“ Tenesi Vilijamsa (prva glumica u kombinezonu na domaćoj sceni), u Krležinom „Vučjaku“, „Tri sestre“ Čehova, „U Karolini Riječkoj“, „Dobrom čoveku iz Sečuana“ i „Majci Hrabrost“ Bertolda Brehta, Milerovom „Lovu na veštice“ ili Šoovom „Pigmalionu“. Potom je bila članica Narodnog pozorišta, često je gostovala i u Ateljeu 212 i Jugoslovenskom dramskom pozorištu.
I privatno je bila vezana za ljude sa scene. Bila je udata za glumca Radeta Marković i iz tog braka sina Gorana, reditelja i pisca. Drugi suprug joj je bio takođe glumac Dušan Bulajić.
U svom impozantnom umetničkom opusu, za šest decenija aktivnog bavljena glumom ostvarila je brojne i nagrađivane uloge u teatru, u više od 100 filmova, 40 TV serija, 50 radio drama. Osim lepote, šarma i glumačkog dara, publiku je zavela svojim zanosim interpretacijama ruskih romansi i šlagera, a kolege su posebno volele njenu duhovitost.
Pored brojnih priznanja, među kojima su životna nagradu „Slavica“ za uloge u jugoslovenskoj kinematografiji – ve Zlatne arene u Puli za uloge u filmovima „Službeni položaj“ i „Balkan ekspres“, Statueta zlatni ćuran u Jagodini, za životno delo, Savez dramskih umetnika joj je 1997. godine dodelio Dobričin prsten, najveće priznanje za životno delo. Ovu vest joj je saopštila Vida Ognjenović, a Olivera ju je na samo sebi svojstven način prokomentarisala: „Konačno ću dobiti vredan zlatni prsten“. Povodoom ove nagrade, objavljena je monografija Olivera Marković.
Velika glumica preminula je 2. jula 2011, u 87. godini života. Sahranjena je u Aleji velikana na Novom groblju u Beogradu.
Posle svoje smrti ostavila je jednu malu kutiju za nakit u kojoj su bile umrlica Žanke Stokić koju je skinula 1947. godine sa jednog drveta i sačuvala je, jedan par veštačkih trepavica za koje je smatrala da svaka glumica treba da ih ima i svoju vizit kartu. Zahvaljujući Oliverinom sinu Goranu, to se danas čuva u Muzeju Narodnog pozorišta muzeja u Beogradu.
Pre tri godine, Velika scena Beogradskog dramskog pozorišta preimenovana je u „Olivera i Rade Marković“ koji su proslavili teatar na Crvenom krstu.
