0
Izložba "Zapleti slikane stvarnosti: izbor iz kolekcije Zorana Popovića" u Modernoj galeriji Valjevo više od mesec dana privlači pozornost publike iz čitave Srbije, što i ne čudi s obzirom da posetiocima prvi put predstavlja slike likovnih velikana Petra Lubarde i Ljube Popovića.
Postavka „Zapleti slikane stvarnosti: izbor iz kolekcije Zorana Popovića“, koja donosi presek umetničke zbirke kolekcionara Popovića, trajaće do 1. decembra. A do tada publika je u prilici da vidi svojevrsnu retrospektivu savremenog slikarstva. Izložba obuhvata 47 dela nastalih u proteklih sedam decenija.
Među njima su kapitalna dela Leonida Šejke, Milorada Bate Mihailovića, Miće Popovića, Vere Božičković Popović, Bore Iljovskog, Miodraga Dada Đurića, Petra Omčikusa, Vladimira Veličkovića, Miloša Šobajića, Radomira Reljića, Radomira Damnjanovića Damnjana, Lazara Vozarevića, Branka Filipovića Fila, Miodraga B. Protića, Stojana Ćelića.
Takođe i Selene Vicković, Mrđana Bajića, Biljane Đurđević, Andree Ivanović Jakšić, Ivana Grubanova, Ivana Šuletića, Nemanje Mate Đorđevića, Damjana Kovačevića, Kristine Pirković i Tadije Janičića. Sva ta dela nastajala su u rasponu od 1953. do ove, 2025. godine, a čuva ih u svojoj zbirci Zoran Popović.
Ono po čemu se izložba izdvaja i razlog što od 27. septembra privlači pažnju publike jeste to da su u Modernoj galeriji Valjevo prvi put izložene neke slike Petra Lubarde i Ljube Popovića.
Kad je Lubarda u pitanju posetioci Moderne galerije Valjevo mogu da vide „Smederevo“ iz 1968. i „Rađanje jezera“, koja je nastala tri godine kasnije. Lubarda, rođen 1907. upisao je 1925. Umetničku školu u Beogradu na kojoj su predavali Ilija Šobajić, Ljuba Ivanović i Beta Vukanović. Boravio je u Parizu od 1926. do 1932. godine kad je upisao studije na Académie des Beaux Arts. Po povratku u Beograd, radio je kao profesor na Likovnoj akademiji a s Milom Milunovićem učestvovao u formiranju prve umetničke škole u Crnoj Gori na Cetinju. Bio je čan umetničkog društva LADA od 1938, izlagao zajedno s grupom Samostalni od 1951. godine. Lubardina dela viđena su na Drugom bijenalu u Sao Paolu 1953, Trećem bijenalu u Tokiju dve godine kasnije i 30. Bijenalu u Veneciji 1960. Za života Lubarda je ovenčan Gran prijem na Svetskoj izložbi u Parizu, pa na bijenalima u Sao Paolu i Tokiju. Bio je laureat Oktobarske nagrade grada Beograda, Nacionalne nagrade Gugenhajm i Sedmojulske nagrade.
Na postavci u Valjevu su i tri slike Ljube Popovića koje su premijerno izložene u Srbiji, a datiraju iz perioda kad se umetnik nastanio u Parizu: „Kuća nektara“ iz 1964, „Rekvijem“ koju je naslikao godinu dana kasnije i „Baltazar“ iz 1966. Ubrzo nakon nastanka sve ove slike prodate su jednom američkom kolekcionaru, pa su tako više od pola veka bile deo privatne umetničke zbirke u Sjedinjenim Američkim Državama.
Rođen u Tuzli 1934, Popović je osnovnu školu i gimnaziju završio u Valjevu, a u Beogradu Akademiju likovnih umetnosti u klasi profesora Marka Čelebonovića, Mila Milunovića i Đorđa Andrejevića Kuna. U Pariz se seli 1963, a tri godine kasnije postao je deo čuvene grupe Mediala. Izlagao je samostalno u zemlji i inostranstvu, i bio osnivač i dugogodišnji predsednik Programskog saveta Moderne galerije Valjevo.
