Foto:Goran Srdanov/Nova.rs/Wikimedia/Saint Petersburg Theological Academy

Posle vladike Grigorija, kojem je ovdašnja vlast putem svojih glasila jasno stavila do znanja šta misli o njegovom idejama za preporod Srbije, režimski mediji su otpočeli kampanju protiv vladike budimljansko-nikšićkog Joanikija, s ciljem da se ovaj episkop diskredituje do Sabora na kojem će se birati novi patrijarh. Tako je dojučerašnji heroj litija i jedna od najvećih žrtava režima Mila Đukanovića, kako su ga opisivali državni tabloidi, preko noći postao "čovek koji se druži sa sumnjivim licima" i osoba koja stoji na putu jedinstva Srpske pravoslavne crkve.

Кad je u decembru 2019. godine ispaljen snajperski hitac u pravcu stola u Кraun Plazi, gde su sedeli Miodrag Daka Davidović i vladika Joanikije, barut se još nije slegao od pucnjeva, a mediji pod kontrolom srpske vlasti su izvestili da je meta bio crnogorski biznismen, u to vreme još uvek nazivan „velikim dobrotvorom SPC“.

Iako je priča gotovo mesecima išla u pomenutom pravcu, s vremena na vreme su se javljali glasovi koji su ukazivali na drugu verziju istine, navodeći da je u pitanju napad koji potpisiju „nevidljivi krojači naših sudbina“ sa namerom da diskredituju Joanikija.

Kao što to obično biva na brdovitom Balkanu, nikada nismo saznali ko je pucao, ali smo zato mogli da slušamo različite teorije, poput one da su u blizini hotela viđeni neki žestoki momci iz Crne Gore do one da meta uopšte nije bio Davidović, već episkop budimljansko-nikšićki.

Upravo je ova priča poslužila kao osnova delu medija da otvori baražnu paljbu u pravcu Joanikija, kako direktno, tako i kroz priču o Daki Davidoviću, koji je iz uloge dobrotvora, odlukom uredničkog kolegijuma sa Andrićevog venca, prešao u ulogu „kriminalca i trgovca oružjem“. Ruku na srce, do ovog preobražaja je došlo prvenstveno zbog promene u odnosima između Davidovića i pomenutih urednika, koja je istovremeno poslužila i kao paravan za obračun sa ovim nepodobnim episkopom.

Foto: Goran Srdanov/Nova.rs

Za života mitropolita Amfilohija, Joanikije se u javnosti percipirao kao njegov najbliži saradnik i osoba od najvećeg poverenja, da bi nakon Amfilohijeve smrti unapred bio proglašavan za novog prvog čoveka Mitropolije crnogorske-primorske. Međutim, kako je ubrzo nakon duhovnog lidera Crne Gore umro i patrijarh Irinej, Joanikijevo ime se češće pojavljivalo među onima koji figuriraju za novog poglavara, čime je počelo i interesovanje režima za njegov lik i delo.

Upućeni iz SPC kažu za Joanikija da je istinski molitvenik i jedan od onih koji mogu sačuvati jedinstvo SPC, te da je reč o dokazanom episkopu privrženom svojoj duhovnoj misiji. Međutim, iako je po brojnim parametrima na vrhu liste favorita za novog poglavara Srpske pravoslavne crkve, Joanikije protiv sebe ima čoveka koji se poistovetio sa Bogom.

Imajući u vidu da pripada grupi vladika koji ne izjednačavaju predsednika Srbije sa Isusom Hristom, kao i činjenicu da nije popustio pod pritiskom da mu dozvoli da govori na sahrani Amfilohija, Joanikijevo eventualno imenovanje za patrijaha bi predstavljao i otklon od dosadašnje prakse u kojoj se milionima iz državnog budžeta plaćalo ćutanje Crkve na nepočinstva režima i njegovih predstavnika. To zna i onaj koji novcem svih nas kupuje tišinu u SPC i koji nikada nije sveštenstvu u Crnoj Gori oprostio poniženje nakon što su odbili njegovu finansijsku podršku. To Vučić nije zaboravio i zbog toga mu episkop budmiljansko – nikšićki predstavlja problem.

I baš zbog toga, kad mu za rukom nije prošla priča među episkopima, kojima je sugerisao da je za Crnu Goru najbolje da u njoj ostane Joanikije, Vučić i njegov tim su se prihvatili onog što najbolje rade – javnog linča.

Hajka protiv vladike Joanikija i Grigorija, ima za cilj da zastraši svakoga unutar SPC ko bi se usudio da im pruži podršku ili ko bi odlučio da krene njihovim putem, dok Vučićevo direktno uključivanje u kampanju za izbor patrijarha predstavlja jasnu poruku države da Crkva ni po koju cenu ne sme da isklizne iz njenog čvrstog zagrljaja.

Vladika Grigorije Foto:Zoran Lončarević

Medijska mašinerija je pokrenuta, episkopi su provučeni kroz blato, a do Sabora je ostalo tri nedelje. Tačno toliko vremena je ostalo da otkrijemo da li je gospodar ovozemaljskog života zvanično preuzeo ulogu i Svetog duha.

Koje je tvoje mišljenje o ovoj temi?

Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare