Saša Drecun, postupajući tužilac u postupku protiv Predraga Koluvije, većinskog vlasnika poljoprivrednog gazdinsta "Jovanjica" na kome je krajem prošle godine zaplenjeno skoro četiri tone marihuane, od ranije je poznat široj javnosti i to kao osoba bliska vladajućem režimu, odnosno Srpskoj naprednoj stranci (SNS). Ovo nije prvi put da se Drecunovo ime povezuje sa aferama koje su dovođene u vezu sa samim vrhom države, a javnost ga pamti i kao tužioca koji je radio na slučaju prebijanja Andreja Vučića i Predraga Malog na "Paradi ponosa" u Beogradu, a koji i dan danas izaziva brojne sumnje.
Zamenik tužioca za organizovani kriminal Saša Drecun, koji je vodio istragu protiv Koluvije, poznat je po krajnje kontroverznim slučajevima, koje je u javnosti pratila velika prašina.
Između ostalog, Drecun je zastupao i optužnicu protiv osmorice pripadnika niškog odreda Žandarmerije, koji su osuđeni na uslovne kazne zatvora zbog prebijanja Andreja Vučića i Predraga Malog, braće predsednika Aleksandra Vučića i ministra finansija Siniše Malog, tokom “Parade ponosa” u septembru 2014. godine u Beogradu.
Ovaj postupak od samog početka izazivao je brojne sumnje, odnosno ko je koga tog dana zapravo napao. Žandarmi koji su učestvovali u akciji, kao i neki od svedoka, tvrdili su da je njihova reakcija bila adekvatna.
Tvrdili su i da se četvorica civila, odnosno Predrag Mali, Andrej Vučić i dva pripadnika vojne jedinice Kobre, nisu predstavili kada su hteli da prođu kroz kordon, nego da su vređali i napali žandarme.
Sa druge strane, Vučić i Mali su tvrdili drugačije – da su pokazali legitimacije i lične karte, te da ih je žandarmerija tukla iz čista mira.
Sem pomenutog procesa, Drecuna javnost pamti i iz afere „pištolj“, kojom je aktuelna vlast svojevremeno pokušala da diskredituje tadašnjeg zaštitnika građana Sašu Jankovića. Hajka na Jankovića krenula je nakon što je utvrdio da pripadnici niškog odreda žandarmerije jesu prekoračili ovlašćenja u slučaju za napad na Paradi ponosa, ali i da ih je na to izazvalo ponašanje Malog i Vučića.
Nedugo nakon toga, iz fioke je iznenada izvučen i slučaj samoubistva Jankovićevog druga, koji je orkestrirano ispraćen od strane brojnih tabloida. Janković je za to krivio upravo Drecuna.
„Zamenik državnog tužioca koji vodi poznati slučaj u kome su učesnici bili žandarmi, vojni policajci i braća predsednika Vlade i gradonačelnika, i u kome je moja kontrola rada policije i, posebno, Vojno-bezbednosne agencije uzburkala duhove, dakle isti taj zamenik tužioca u momentu u kome javnost nije znala za tragediju koja se desila pre više od 20 godina, telefonom je naložio da se spisi predmeta o samoubistvu mog prijatelja uzmu iz policijske arhive i bez ikakvog službenog traga dostave šefu kabineta ministra unutrašnjih poslova“, tvrdio je tada Janković.
Kako je navodio, petnaestak dana kasnije, jedan tabloid je počeo medijsku kampanju, u čemu mu se pridružila TV stanica sa nacionalnom frekvencijom.
„Nakon nekoliko dana takve medijske pripreme, ministar unutrašnjih poslova ustvrdio je na konferenciji za štampu da se u ministarstvu „traže“ spisi predmeta – isti oni koji su prethodno bez traga iz arhive premešteni u njegov kabinet, ali javnost to ne zna. Da mi nepoznati uzbunjivač nije dostavio njihovu kopiju, posle čega sam javno stavio do znanja da ih imam i da ću ih, ako to MUP ne učini, objaviti, javnosti bi bilo rečeno da su misteriozno nestali i tako bi bila potvrđena početna lažna teza tabloida, da je slučaj pre 23 godine – „zataškan““, isticao je nekadašnji ombudsman.
Podsetimo, kako su mediji tada prenosili, pravni zastupnik porodice Gojković tražio je odgovore na nekoliko pitanja koji bi mogli da pomognu u utvrđivanju istine u vezi sa smrću Predraga Gojkovića, Jankovićevog druga koji se ubio. Advokat je pitanja postavio još 16. novembra 1993. godine u krivičnoj prijavi koju je podneo protiv Saše Jankovića i Saše Mišića, zbog sumnje da su 1. novembra 1993. godine kada je nastradao Gojković, počinili teško delo protiv opšte sigurnosti.
U prijavi se navodilo da nije reč o samoubistvu Gojkovića, već da su tog dana u stanu Janković, Gojković i Mišić pokazivali pištolj koji je opalio. Ipak, ceo slučaj zaokupirao je pažnju istražnih organa godinama kasnije.
***
Pratite nas i na društvenim mrežama:
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare