Dušan Vlahović igra sezonu života u dresu Fjorentine i rešeta mreže u Seriji A. Reprezentativac Srbije skreće pažnju na vanserijski talenat iz nedelje u nedelju i sve više velikih klubova razmatra njegovo dovođenje.
Posebno impresivno u njegovoj igri je to što za svoju visinu i građu, izvrsno barata loptom i sjajno se kreće, pa ni majstorski golovi i potezi nisu retkost u njegovom repertoaru.
Golgeterski saldo mu je sve veći i veći, a gol u dresu nacionalnog tima protiv Republike Irske samo mu je još više podigao samopouzdanje, pa će u finišu sezone imati priliku da dođe u sam vrh liste strelaca italijanskog prvenstva.
A kada su brojke koje ove godine ima Dušan Vlahović u pitanju, osim što su same po sebi fantastične, jer 15 golova u prvenstvu na 29 utakmica i podatak da je to blizu polovine golova čitavog tima, one na težini dobijaju kada se uporede sa nekim zvezdama svetskog fudbala kada su bili u Vlahovićevom uzrastu.
Srpski reprezentativac je u sezonu u kojoj je eksplodirao ušao kao dvadesetogodišnjak, a u januaru je napunio 21 godinu.
Kada uzmemo da uporedimo karijere nekih od najboljih napadača na planeti, videćemo da nisu bili ni blizu onoga što Vlahović sada postiže.
Legenda svetskog fudbala Zlatan Ibrahimović je u Vlahovićevim godinama postao fudbaler Ajaksa. U svojoj prvoj sezoni, početkom koje je napunio 20 godina, u velikanu iz Amsetrdama odigrao je 24 utakmice u prvenstvu i postigao je tek šest golova. U Kupu Holandije i evropskim utakmicama u kojima je odigrao ukupno devet mečeva, Ibra je dodao još tri gola.
Sve ukupno, mladi Ibrahimović je postigao devet golova, što je u poređenju sa našim fudbalerom neuporedivo manje. Ni u sledećoj sezoni, godinu dana stariji, Zlatan nije imao brojke kojima bi Vlahovića ostavio iza sebe. Postigao je 13 golova na 25 prvenstvenih utakmica čime je imao nešto bolji prosek, nego naš as sada, a uz sve to je dodao i sjajnih pet pogodaka u Ligi šampiona. Ipak, treba istaći da je Serija A neuporedivo jače takmičenje od holandske lige i da srpski as nije imao priliku da igra evropska takmičenja.
Zlatan je u Italiju stigao sa 23 godine i već u prvoj sezoni pokazao da najbolje od njega tek dolazi kada je na 35 mečeva postigao 16 golova. Ipak, ako pogledamao da je igrao u Juventusu, tadašnjem šampionu Italije i ekipi koja je bila izuzetno efikasna i sa mnogo boljim saigračima od Vlahovića, brojke srpskog fudbalera u sezoni koja još nije gotova deluju još impozantnije, pogotovo što je nepune tri godine mlađi nego što je Ibra bio po dolasku u Italiju.
Ako je Ibrahimovićeva sezona bila slabija od Vlahovićeve u tom uzrastu, šta tek reći za jednog od najboljih napadača Premijer lige Harija Kejna.
Kejn je u sezoni 2013/2014 počeo kao igrač mlade ekipe Totenhema. Nakon pozajmica u Lesteru i Noriču na koje ga je klub slao na kaljenje, te sezone odlučuju da ga polako uvode u prvi tim. Nakon što je odlično otvori sezonu u omladinskoj Premijer ligi, dobija šansu i u prvom timu kada je uspeo da postigne tri gola zaredom u prvenstvu. Ipak, te godine je odigrao samo deset mečeva u najjačem engleskom takmičenju, a dobio je i priliku u još sedam mečeva Lige Evrope i pet utakmica Kupa. Uspeo je da postigne još jedan gol u Liga kupu Engleske.
Kejn je proboj na veliku scenu doživeo u sezoni koja je usledila kada je postigao 22 gola u Engleskoj i to će biti zadatak koji neće biti nimalo lak za našeg asa, ali u godinama u kojima se sada nalazi Vlahović, Hari Kejn je imao neuporedivo slabije brojke. Zapravo, ova sezona srpskog reprezentativca dosta podseća na sezonu Kejna kada je eksplodirao i dominirao Premijer ligom.
I tu nije kraj. Ako smo u obzir uzeli velemajstora poput Ibrahimovića i golgetera poput Kejna, nemoguće je preskočiti najboljeg napadača današnjice, Roberta Levandovskog. Brojke Poljaka ove godine su zastrašujuće i već je bio na putu da obori rekord legendarnog Gerda Milera, ali ga je trenutno povreda usporila. Poljak već godinama teroriše odbrane u Nemačkoj i Evropi, i malo ko se seća kako su izgledali njegovi počeci.
#related-news_0
U sezoni 2008/2009, Levandovski je bio član Leha iz Poznanja. U šampionatu Poljske, Leva je igrao odličnu sezonu koju je završio sa 14 golova na 30 utakmica, a dodao je i po tri gola u kupovima i Evropi. Gledajući te brojeve, Levandovski je gotovo izjednačen sa Vlahovićem, ali porediti šampionat Poljske i Serije A po kvalitetu bi bilo neozbiljno.
Poljak je odigrao još jednu sezonu u domovini pre odlaska u Bundesligu gde je postao član Borusije iz Dortmunda. U prvoj sezoni na 33 utakmice postigao je tek osam golova u šampionatu, a prvu pravu golegetersku sezonu sa 22 gola je igrao godinu dana kasnije kada je imao 24 godine. Još dve sezone sa sličnim brojkama u Borusiji, i neke spektakularne partije u Ligi šampiona odvele su ga u Bajern, a onda je Levandovski potpuno eksplodirao.
Kada se vidi kako su u Vlahovićevim godinama igali neki od najboljih igrača na planeti i fudbaleri čija se vrednost na tržištu meri basnoslovnim ciframa, imamo naznake kakvu bi karijeru mogao da ima biser srpskog fudbala. Naravno, teško je da se samo na osnovu grubih poređenja donesu nepobitni zaključci, ali su te brojke dobar indikator, ako ničega drugog, ono vanserijskog potencijala koji ima reprezentativac Srbije.
Zato nam ostaje samo da gledamo i navijamo za igrača pred kojim je, kako se čini, velika karijera.
Pratite nas i na društvenim mrežama: