0
Deo krova zgrade 150 godina starog Zdanja u Aranđelovcu izgoreo je prošle nedelje u požaru za koji još nije utvrđeno kako se desio, ali koji je srećom ugašen. Onima koji nisu iz Aranđelovca ili nisu imali priliku da ga posete teško je da shvate njegov značaj, ali za one koji žive tamo Staro zdanje je mnogo više od jedne “stare zgrade”.
Za Aranđelovčane je Staro zdanje simbol grada, kaže za Danas Zorica Petrović, viši kustos u Narodnom muzeju u Aranđelovcu.
„Staro zdanje je od 1872. pa sve do pre dve godine bilo državni objekat. Država je Staro zdanje izdavala pod zakup, na licitacijama i na period od tri godine, a po završetku Drugog svetskog rata objekat je koristilo ugositeljsko preduzeće „Bukovička banja“, kaže Petrović.
Park Bukovičke banje proglašen je za nepokretno kulturno dobro – prostorno kulturno istorijsku celinu, odlukom Skupštine opštine Aranđelovac januara 1998. godine. Vlada Srbije je 2011. park Bukovičke banje zaštitila kao Spomenik prirode „Park Bukovičke Banje”, ističe Petrović, i stavila pod zaštitu kao područje druge kategorije, odnosno od velikog značaja, kao prostorno-kulturno istorijsku celinu i kao jedan od najstarijih i najočuvanijih banjskih parkova iz 19. veka.
»Ovom uredbom zaštićeni su i svi objekti u parku kao deo kulturno-istorijske baštine Hotel „Staro zdanje”, Paviljon Knjaza Miloša, hotel „Šumadija”, RH Zavod sa otvorenim i zatvorenim kupatilom, objekat eksploatacije – prva savremena punionica mineralnih voda i vredne zbirke skulptura na otvorenom, u to vreme 63 skulpture”, kaže Petrović.
Ona napominje da je prva privatizacija 2012. godine bila neuspešna, a da je nakon druge privatizacije, 2019. godine, novi vlasnik postala SO Aranđelovac.
Viši kustos Zorica Petrović kaže za Danas da je hotel „Staro zdanje“ građen na inicijativu kneza Mihaila Obrenovića, u periodu od 1868. do 1872, završeno je pre 150 godina, po projektu mladog arhitekte Ministarstva građevina Koste Šreplovića.
Nažalost, ni knez Mihailo niti arhitekta Šreplović nisu dočekali kraj radova na „Starom zdanju“, knez je, na početku radova na objektu, ubijen u Košutnjaku, dok je Šreplović poginuo pavši sa skele nadgledajući završne radove na Zdanju”, ističe Petrović.
Izgradnjom Zdanja Bukovička banja je, kako kaže, parirala najvećim evropskim banjama i postala jedna od najposećenijih u zemlji, a država je u nju ulagala mnogo više nego u druge banje Srbije.
Pročitajte još:
“U Starom zdanju odsedali su srednji i viši slojevi srpskog društva. Istovremeno sa razvojem banje razvijala se i varošica, čiji su stanovnici nastojali da kao domaćini ne zaostaju za kulturnim nivoom svojih gostiju. Nakon 1971, kada je završena poslednja restauracija hotela, pa sve do njegovog zatvaranja 2005, u Sali kneževa u Starom zdanju mnogo Aranđelovčana sklopilo je brakove, a maturanti, ne samo aranđelovački, pamte hotel upravo po nezaboravnoj maturskoj večeri”, kaže Petrović.
Da bi izgradio Staro zdanje knez Mihailo je zatražio kredit. To je uradio, kako kaže Zorica Petrović, kada je boraveći u Aranđelovcu i Bukovičkoj banji 1865. video da je u banji mnogo naroda u potrazi za lekom koji spava na otvorenom, nemajući krov nad glavom, a čemu je još sve služilo Staro zdanje kroz istoriju pročitajte na sajtu Danasa.
***
Pratite nas i na društvenim mrežama:
