0
Predstava "Naš razred", po tekstu Tadeuša Slobođaneka, u adaptaciji i režiji Tatjane Mandić Rigonat, izvedena je sinoć na maloj sceni "Raša Plaović" u Narodnom pozorištu u Beogradu.
Uloge 10 likova drame tumači mlađa generacija glumaca – Nina Nešković, Suzana Lukić, Jelena Blagojević, Vučić Perović, Nedim Nezirović, Petar Strugar, Danilo Lončarević, Dragan Sekulić, Dušan Matejić i Jovan Jovanović.
Muziku uživo na sceni, kao veoma zanimljivo rediteljsko rešenje, izvode Vladimir Gurbaj (klarinet), Nikola Dragović (violina) i Ivan Mirković (harmonika, klavir). Poznati komad savremenog poljskog autora, čiji je značaj potvrđen kroz mnoge postavke na scenama širom Evrope i sveta, prevela je Biserka Rajčić, i drama se prvi put izvodi u Beogradu i Srbiji.
Ovaj višestruko nagrađivani tekst ovenčan je i najznačajnijom poljskom književnom nagradom „Nike“ i to je jedina drama koja je dobila pomenuto priznanje u njegovoj 20-godišnjoj istoriji. Drama „Naš razred“ prati sudbine desetoro drugarica i drugova, Poljaka i Jevreja, kroz decenije 20. i 21. veka. Inspirisana je uzasavajućim stvarnim događajem – zločinom istrebljenja Jevreja u mestu Jedvabne 10. jula 1941. godine koji su počinili Poljaci. U pitanju je veoma tragična, brutalna, mučna, potresna drama, koja ne može publiku ostaviti ravnodušnom i rediteljka Mandić Rigonat uspeva da na suptilan način prikaže sve zlo, nasilje, ubistva, čak i silovanja na sceni.
Predstava „Naš razred“ otvara pitanje fašizma i strašnih zločina i univerzalnog traganja za istinom i pravdom. Priča je kreirana većim delom kao dramaturgija grupe, odnosno mase, gde su junaci na pozornici kao u nekoj komuni, dakle samim tim ovde nema glavnog junaka. Svi su u drami skoro kao jedno, ili se može reći da su svi glavni ili svi sporedni, funkcionišu jedinstveno, prisutni su sve vreme na sceni, makar i kao duhovi, kada su im likovi fizički monstruozno likvidirani.
Zastrašujući istinit događaj u selu Jedvabne, u istočnoj Poljskoj, kada su poljski katolici upali u domove komšija Jevreja sa kojima su odrastali, na silu ih zatvorili u ambar i spalili 1.600 nevinih duša, čini osnovu drame i predstave od skoro puna dva i po sata. U komadu se prepliću ljubav i smrt, uspomene i zaborav, silovanje i saosećanje, osveta koja dolazi kasno i dugo se čeka kao katarza, istražuje se patologija zla koja ljudima zamrači umove, pretvarajući ih u najgore zločince, spremne da oduzimaju živote onima sa kojima su do juče živeli i bili iskreni prijatelji.
Bonus video: Predstava „Deca“ – Narodno pozorište u Beogradu