Arhitekta Stojan Maksimović, koji stoji iza jednog od simbola Beograda, Sava centra preminuo je u 90. godini.
– Sa velikim žaljenjem primili smo vest da nas je napustio Stojan Maksimović, doajen srpske arhitekture i glavni arhitekta Sava centra. Stojan Maksimović ostaje upamćen po zdanjima koja su promenila sliku Beograda; kao autor brojnih projekata, kako u Srbiji, tako i širom sveta – saopšteno je iz SC-a, uz podsećanje da je Sava centar jedan od najznačajnijih projekata u Maksimovićevoj karijeri.
Arhitekta je rođen 1934. godine u Subotici. Po završetku Arhitektonskog fakulteta u Beogradu 1956, službuje u Urbanističkom zavodu grada Beograda, a od 1970. do 1982. u Direkciji za izgradnju i rekonstrukciju grada. Kraće vreme provodi na specijalizaciji u Minhenu radeći na Arhitektonskom fakultetu u ateljeu profesora Jozefa Videmana. Kao afirmisan stvaralac, u naponu stvaralačke snage odlazi iz zemlje, nastavljajući stručnu delatnost u Kuvajtu, gde četiri godine, kao rukovodilac međunarodnog multidisciplinarnog tima, radi na svim elementima velikog projekta Kongresnog centra i Bajan parka. Bez sreće da taj veliki poduhvat bude ostvaren, nastavlja karijeru u Minhenu, u firmi Leonard Mol, GMBH, a od 1987. i u SAD. Tamo se priključuje zajednici arhitekata The Architects Collaborative.
Ali, posle bankrotstva velikog TAK-a 1992, osniva vlastiti arhitektonski studio Stojan Maksimovic Architect u Nahantu – država Masačusets. Bavi se arhitektonskim projektovanjem stambenih i javnih građevina, a na početku karijere i urbanističkim projektovanjem. Višestranost njegove umetničke ličnosti dokazuje i bavljenje akvarelnim slikarstvom. Za svoja pojedinačna dela nagrađen je saveznom nagradom dnevnog lista „Borba“ (1977), Oktobarskom nagradom grada Beograda, a za ukupan opus najvećim kolegijalnim priznanjem Saveza arhitekata Srbije – Velikom nagradom za arhitekturu 1990. godine.
Pored Sava centra (1977), među najznačajnija arhitektonska ostvarenja Stojana Maksimovića spadaju restoran „Ušće“ na levoj obali Save u Beogradu (1960–63), Zgrada Skupštine opštine Novi Beograd (1961–73), Zgrada V opštinskog javnog tužilaštva u Ustaničkoj broj 14 u Beogradu (1965–68), Hotel „Interkontinental“ u Beogradu (1979), stambena zgrada na uglu Južnog bulevara i Maksima Gorkog u Beogradu (1971–74), stambene zgrade u nizu u Strumičkoj ulici u Šumicama (1972–74), Sportski centar „Vračar“ (1967–69), stambeni soliter u Mileševskoj…
Bonus video: Grčka arhitektura u Normandiji