Istoričar akademik Rade Mihaljčić, profesor Univerziteta u Beogradu i profesor emeritus Univerziteta u Banjaluci i redovni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, preminuo je u danas u Beogradu u 84. godini, preneo je Tanjug.
Rođen je 21. januara 1937. u Srednjoj Jurkovici.
Drugi svetski rat je preživeo kao siroče: otac mu je ubijen u Jasenovcu a majka u logoru Stara Gradiška. Osnovnu školu pohađao je u Sisku i Kotor Varoši a gimnaziju u Banja Luci.
Grupu za istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu završio je 1960. godine gde je dve godine kasnije izabran za asistenta na Katedri za nacionalnu istoriju srednjeg veka. Magistarski rad „Selišta, prilog istoriji naselja u srednjovekovnoj srpskoj državi“ odbranio je 1965.
Tokom 1966. i 1967. proveo je tri meseca na specijalizaciji u Eks an Provansu kod profesora Žorža Dibija, a sedam meseci na Univerzitetu u Atini kao stipendista grčke vlade.
Doktorsku disertaciju „Kraj Srpskog carstva“ odbranio je 1971. na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je do penzije predavao nacionalnu istoriju srednjeg veka, od 1984. u zvanju redovnog profesora.
Objavio je više radova u domaćim i stranim časopisima. Jedan je od autora Istorije srpskog naroda u izdanju Srpske književne zadruge. Pisao je udžbenike i priručnike za osnovne i srednje škole.
Od 1976. godine bio je odgovorni urednik „Istorijskog glasnika“, časopisa saveza društava istoričara Srbije. Za knjigu „Junaci kosovske legende“ dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda i Književnu nagradu BIGZ-a. Zajedno sa akademikom Simom Ćirkovićem priredio je „Enciklopediju srpske istoriografije“ (Beograd, 1997) i „Leksikon srpskog srednjeg veka“ (Beograd, 1999).
U Beogradu je 2002. pokrenuo časopis „Stari srpski arhiv“, a 2008. u Banja Luci časopis „Građa o prošlosti Bosne“. Bio je urednik oba stručna časopisa u kojima se na moderan, kritički način izdaje diplomatička građa srpskih zemalja u srednjem veku.
Na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu zvanje redovnog profesora dobio je 1984. godine, a na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Banjaluci, gde je takođe bio redovni profesor, 2009. godine dodeljeno mu je zvanje profesor emeritus.
Za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske (ANURS) izabran je 21. juna 2004, a za redovnog 5. septembra 2008. godine. Bio je sekretar Odjeljenja društvenih nauka ANURS.
Njegovi najvažniji radovi i monografije grupisani su u šest tomova sabranih dela koja su štampana 2001. godine u Beogradu. Među najznačajnijim delima su „Kraj srpskog carstva“, „Lazar Hrebeljanović – istorija, kult, predanje“, „Junaci kosovske legende“, „Srpska prošlost i narodno sećanje“…
Pratite nas i na društvenim mrežama: