Potresna priča o istinitom događaju s početka Drugog svetskog rata, ovekovečena u filmu "Krvava bajka" za Kragujevčane je bolna istina koje se mnoge generacije sećaju iz priča preželivelih i savremenika tog strašnog zločina. Povodom memorijalnog obeležavanja 80 godina od streljanja civila i gimnazijalaca u kragujevačkom Domu omladine sutra će biti održana besplatna projekcija filma "Krvava bajka" snimljenog po istoimenoj poemi najveće srpske pesnikinje Desanke Maksimović.
U Srbiji, a i šire, teško da će se naći neko ko je potekao sa prostora nekadašnje Jugoslavije, a da ne zna početne stihove „Bilo je to u nekoj zemlji seljaka…“
Na ovom brdovitom Balkanu, dogodio se strašan nacistički zločin, koji i danas, posle 80 godina izaziva jezu.
Gimnazijalci i profesori izvedeni su iz svojih učionica, na ulici su hapšeni radnici, seljaci, prolaznici i „sve muško što se tog dana zateklo na ulici“, zabeležili su hroničari. Svi su odvedeni u zloglasne topovske šupe u Šumaricama, odakle je malo ko uspeo da preživi nemački metak.
Nevini civili, među kojima i maloletnici, trebalo je da ispune „kvotu“ strašne odmazde koju je prema istorijskim dokazima osmislio glavnokomandujući general okupacionih snaga u Srbiji, Franc Beme.
Njegova presuda glasila je „Sto, za jednoga“ i zahtevao je osvetu za svakog poginulog i ranjenog nemačkog vojnika, nastradalog u bici 16. oktobra na putu između Kragujevca i Gornjeg Milanovca. Tada je poginulo 10 vojnika i ranjeno 26, a surovi general, osujećen na početku rata, udario je na civile.
Streljanje nedužnih, bila je kazna za smrt nemačkih vojnika.
Prema podacima Spomen parka „Kragujevački oktobar“, za tri dana, od 19. do 21. oktobra u Kragujevcu i okolnim selima streljano je oko 2.800 muškaraca i žena, među kojima je bilo 300 mladića i učenika, kao i četvoro romskih čistača čipela, uzrasta od 12 do 15 godina.
Zločin u Kragujevcu jedan je od najmonstruoznijih u Drugom svetskom ratu izvršen nad civilima, a u nezaborav ga je vinula pesnikinja Desanka Maksimović. Ovu tešku i istinitu priču, generacije učenika decenijama izučavaju u svojim čitankama, kao podsećanje i opomenu miru.
Desanka Maksimović „Krvavu bajku“ napisala je 1941. godine, a ovo potresno svedočenje o stradanju jednog grada i generacije nesvršenih gimnazijalaca, objavljeno je tek posle rata 1947. godine.
Na filmsko platno, 1969. donosi ga reditelj Branimir Tori Janković, koji je ujedno napisao i scenario. Pored pesme Desanke Maksimović, koja je postala neizostavna u školskom gradivu, Janković je i kroz slike oživeo sećanje na kragujevačke žrtve.
Film je 1970. godine na festivalu u Puli dobio „Srebrnu arenu“ za režiju, a na Međunarodnom filmskom festivalu u Karlovim Varima ovenčan je nagradom „Zlatna ruža“.
U susret 80-godišnjici od masovnog streljanja civila u Šumaricama, kragujevački Dom omladine, sa pijetetom i u znak sećanja na ovaj tragični događaj, u svom Kino klubu, sutra sa početkom u 21 sat organizuje besplatnu projekciju filma „Krvava bajka“.
Bonus video:
Kljun, najuspešnija regionalna serija
Koje je tvoje mišljenje o ovoj temi?
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare