Na čelu Republičke direkcije za imovinu, koja je u maju 2000. godine u ime države prodala “Kafe Teatar” kao sastavni deo pozorišta Boško Buha, bio je socijalista Nebojša Pršić, dok je prvi čovek Beograda u to vreme bio Vojislav Mihailović, tada u Srpskom pokretu obnove. Prodaju tog prostora omogućio je takozvani “Šešeljev zakon”, po kojem je zakupcima prodat niz ugostiteljskih objekata na atraktivnim lokacijama, a u ovom slučaju to je bio “Kafe Teatar.”
Tek 2017. u katastru nepokretnosti kao vlasnik dela prostora koji je koristilo pozorište Boško Buha upisala se kompanija “Rubin” iz Kruševca, iza koje je stajao Predrag Ranković Peconi. Nakon toga, 2021. kao vlasnik u katastru zaveden je Aleksandar Kajmaković zvani Aca Bosanac.
Iako je javnost praktično tek sad saznala ko je vlasnik, prodaja se dogodila još pre 17 godina.
Prema presudi Privrednog apelacinog suda, u koju je “Nova” imala uvid, taj deo pozorišta, koji je u stvari bio “Kafe Teatar”, Republička direkcija za imovinu prodala je 5. maja 2000. godine i to Ugostiteljsko privrednom društvu “Stari grad”.
Direktor Direkcije tada je bio funkcioner SPS Nebojša Pršić, koji je na tu poziciju došao 13. januara iste godine. “Nova” je pokušala da stupi u kontakt sa Pršićem, ali bezuspešno. Kako smo otkrili, on je trenutno član Opštinske izborne komisije na Čukarici, kao i član Saveta za urbanizam, građevinska i komunalna pitanja i razvoj u toj opštini.
Pokušali smo da čujemo objašnjenje i Vojislava Mihailovića, sadašnjeg lidera POKS-a, koji je tada vodio Beograd ispred SPO, ali on nije odgovarao na naše poruke i pozive.
Upućeni navode da je prodaju tog, ali i niza ugostiteljskih objekata na atraktivnim lokacijama omogućio tadašnji Zakon o prodaji poslovnog prostora u državnoj svojini, koji se na terenu zvao “Šešeljev zakono”. Na protestima koji su protiv ovog zakona organizovani navodilo se da se na ovaj način omogućava zakupcima bliskim establišmentu da za male pare otkupe vredan poslovni prostor.
Kako je ranije pisalo “Vreme”, taj zakon mesec dana pre usvajanja najavio je u to vreme republički ministar finansija Borislav Milačić, a istog dana ga potpisao Milan Milutinović.
“Neki naziv ‘Šešeljev zakon’ vezuju za okolnost da je Vojislav Šešelj u svojstvu potpredsednika Vlade potpisao uredbu koja prati taj zakon. Drugi se pozivaju na glasine da socijalisti nisu znali sadržinu zakona sve dok nije osvanuo na dnevnom redu Skupštine, pa i na čaršijsku priču da taj zakon navodno nije prethodno ni viđen u Republičkoj direkciji za imovinu, mada ona treba da vodi celu akciju i prikupi prihod od prodaje”, objavilo je “Vreme”.
Sve ovo ponovo je postalo aktuelno nakon što su se glumci pozorišta Boško Buha pobunili protiv preseljenja u Beograd na vodi. Nakon toga, “Nova” je otkrila da je razlog to što je krajnji vlasnik dela prostora u kom se nalazi pozorište Aleksandar Kajmaković, kontroverzni biznismen blizak Predragu Rankoviću Peconiju.
Peconijev “Rubin” iz Kruševca vlasnik je Kafe Teatra od 2009, kada je Ugostiteljsko privredno društvo “Stari grad” taj prostor prodalo. U to vreme iza obe firme stajao je Peconi.
Od kraja 2021. taj prostor se vodi na firmu “Boutique 1” Aleksandra Kajmakovića.
BONUS VIDEO Vladimir Pajić o sednici Saveta: Kockicu po kockicu gubimo mozaik kulture grada