Odluka vladike Jovana Ćulibrka da se dan pred ustoličenje novoizabranog episkopa budimljansko - nikšićkog, Metodija, spusti padobranom u manastir Đurđevi stupovi u Beranama, nikoga nije ostavila ravnodušnim. Oni koji ga poznaju ili su imali priliku da se pročitaju njegovu biografiju, upoznati su sa podatkom da je ovaj episkop gotovo dve decenije deo 63. padobranske brigade i da se, pored vođenja Eparhije pakračko-slavonske, ističe i brojnim drugim oblastima.
Jovan Ćulibrk se od 2014. godine nalazi na čelu Eparhije pakračko-slavonske, koja je tokom Drugog svetskog rata i ratova devedesetih godina bila u epicentru sukoba. Srpska pravoslavna crkva ga je na to mesto izabrala kao arhijereja koji odlično poznaje istoriju ovog podneblja, okolnosti pod kojima ono danas funkcioniše, ali i zbog činjenice da je i sam potekao sa pomenutih prostora.
Kao jedan od najpriznatijih istoričara holokausta u Evropi i vodećih teologa u SPC, vladika Jovan se, uz episkopsih dužnosti, gotovo svakodnevno bavi i naučnim radom.
Uz titulu episkopa i zvanje naučnika, Ćulibrk je istovremeno i podoficir, pesnik, rok kritičar i što posebno voli da istakne – čuvar sećanja na naše stradale pretke.
O svojim počecima, ljubavi prema padobranstvu, rok muzici i bendu Joy Division, kao i o tome kako je upoznao mitropolita Amfilohija Radovića (svog duhovnog oca) sa čuvenim holivudskim glumcem Džeremi Ajronsom, vladika Jovan je govorio u velikom intervju za naš portal.
Jovan Ćulibrk je rođen 16. aprila 1965. godine u Zenici. Osnovnu školu i gimnaziju završio u (Bosanskoj) Gradišci. Južnoslovenske jezike i književnosti studirao na univerzitetima u Banja Luci i Zagrebu, gde je diplomirao na Katedri za stilistiku radom o Milošu Crnjanskom za koji je dobio Brankovu nagradu Matice srpske 1991. godine (danas se taj rad u vidu knjige Crno sunce, i oko njega krug – Stvaranje, Podgorica, 2001 – koristi na postdiplomskim studijama).
Teologiju je studirao na Pravoslavnim bogoslovskim fakultetima u Beogradu i u Srbinju, gde je diplomirao radom o Nikonu Jerusalimcu. Magistarske studije iz jevrejske kulture pohađao u Spomen-ustanovi Jad Vašem i na Jevrejskom univerzitetu u Jerusalimu; dobitnik je nagrade Golde Meir za 2004. godinu. Magistarski rad je odbranio kod dr Davida Bankira, šefa Međunarodnog instituta za proučavanje holokausta u Jad Vašemu. Govori engleski, ruski i jevrejski jezik, služi se nemačkim, grčkim i s nekoliko slovenskih jezika.
Kao iskušenik bio od 1991. godine u manastiru Savina, a 1992. prešao u Cetinjski manastir, gde je zamonašen uoči Ivanjdana 1993. godine. U čin jerođakona rukopoložen je od mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija na Svetog Luku Apostola i Petra Cetinjskog 31. oktobra 1995. godine, a u čin jeromonaha na Duhovski Ponedeljak 16. juna 1997. godine u manastiru Stanjevići. U čin protosinđela proizveden je o Petrovdanu 2007. godine na Cetinju. Od 1997. godine bio je starešina je manastira Moračnika, zadužbine Balše III, i sa blagoslovom mitropolita Amfilohija starao se o obnovi crkava i manastira na Skadarskom jezeru (zetskoj Svetoj Gori) a sličnim povodom je boravio u Italiji 2001. (saradnja sa italijanskim institucijama na zaštiti kulturnog nasleđa SPC na Kosovu i Metohiji).
U Italiji je boravio i 2002. godine kao gost italijanske padobranske brigade „Folgore”, na dodeli Ordena Svetog Save istoj brigadi 2004. godine i povodom učešća na konferenciji o Kosovu u italijanskom parlamentu 2008. godine. U Izraelu je učestvovao u pripremi i realizaciji konferencije Kosovski problem na BESA centru za strateška istraživanja 2007. godine, a u Centru Vili Brant u Jerusalimu održao je 2008. godine predavanje Kosovo: Evropeizam na sudu.
U Izraelu je boravio i kao član državne delegacije SR Jugoslavije januara 2001. godine i tom prilikom svedočio o Kosovu i Metohiji, a o raspadu Jugoslavije i posledicama po međuetničke odnose je govorio na međunarodnoj konferenciji u organizaciji Centra Vidal Sasun u Jerusalimu 2006. godine.
Nedeljnik Vreme ga je 2012. proglasio za ličnost godine.
Ustoličen vladika Metodije
Patrijarh srpski Porfirije ustoličio je danas episkopa budimljansko-nikšićkog Metodija, u manastiru Ðurđevi stupovi u Beranama.
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare