Ratni komadant opštine Čajniče Duško Kornjača, za kojim je raspisana Interpolova poternica zbog zločina protiv čovečnosti, godinama živi i radi u Novom Sadu. Mada se na sajtu Suda BiH navodi da je Kornjača “nedostupan pravosudnim organima”, njega su juče pronašle novinarske ekipe u stanu u Tekelijinoj ulici, gde živi sa porodicom.
Kornjača je tom prilikom oteo i razbio telefon novinaru i nasrnuo na njega drškom od metle, gurajući ga i vičući “marš iz moje kuće”. Daljnji incident je, prema rečima novinara Avda Avdića, sprečio mlađi muškarac koji je potom izašao iz Kornjačinog stana, vratio mu razbijeni telefon i izvinio se zbog neprijatnosti. Ipak, Avdić je uspeo da sačuva video zapis na kom se jasno vidi da je čovek koji mu je otvorio vrata isti onaj doktor Duško Kornjača za kog je Sud BiH 2015. potrdio optužnicu za zločine protiv čovečnosti u opštini Čajniče, počinjene tokom 1992. godine.
“Javna je tajna da je Kornjača u Novom Sadu i da se čak ni ne krije, već normalno radi i živi. Priznajem da nisam očekivao ovakvu reakciju, ali ona upravo najbolje govori o naravi tog čoveka. Ako ovako reaguje u miru, možete misliti kako se ponašao u ratu”, kaže Avdić za Nova.rs. On je podsetio da Srbija i Bosna i Hercegovina imaju sporazum o izručivanju svojih državljana, ali da se on paušalno poštuje.
“Nedavno je Srbija izručila BiH svog državljanina, kriminalca Darka Eleza, što je dokaz da se ovaj sporazum poštuje, ali kada postoji politička volja. U slučaju ratnih zločinaca, on izgleda ne važi”, kaže Avdić.
Prema navodima optužnice, Kornjača je optužen da je “u periodu od sredine aprila 1992. do kraja juna 1992. godine na području opšine Čajniče, u okviru širokog i sistematičnog napada Teritorijalne odbrane i Policijske stanice srpske opštine Čajniče, kao predsednik Kriznog štaba, kasnije komandant ratnog štaba Srpske opštine Čajniče te predsednik Skupštine opštine i ministar odbrane u Vladi Srpske autonomne teritorije Hercegovina, kao svestan učesnik udruženog zločinačkog poduhvata, Kornjača planirao i naredio progon nesrpskog stanovništva iz opšine Čajniče”.
Za isto krivično delo Duškov rođeni brat Milun, bivši komandant paravojne jedinice „Plavi orlovi“ osuđen je 2014. na pet godina zatvora. On je osuđen kao član udruženog zločinačkog poduhvata na čijem čelu je bio Krizni štab Opštine Čajniče, koji je imao glavnu ulogu u progonu, a na čijem je čelu bio upravo odbegli Duško Kornjača. Mada je navodno pod poternicom, Duško Kornjača se, kako se ispostavilo, najslobodnije šeta po Novom Sadu već godinama.
U međuvremenu se zaposlio u na jednoj privatnoj klinici kao specijalista gastroentorologije, a prošle godine je čak i gostovao u emisiji na jednoj lokalnoj televiziji gde je pričao o prednostima izvesne kvantne medicine. Tokom 2017. godne je čak bio zaposlen kao internista u stacionaru u Odžacima, a njegovo radno mesto je finansirala lokalna samouprava, kao osnivač ondašnjeg Doma zdravlja.
U Lovačkom domu Mostine kod Čajniča, 1992. godine je ubijeno više od 40 muslimanskih civila. Ostaci većina žrtava niku još pronađeni.
“Znam samo da mi je sin 1992. godine ”skinut” sa autobusa i doveden u lovački dom na Mostini. Kosti nikada nisam pronašla. Godine prolaze i bojim se da ću otići na onaj svijet a da mi sin neće naći vječni smiraj – svedočanstvo je Hibe Cicvare. Njen sin je među 30 žrtava ovog zločina za čijim kostima se još uvijek traga.
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare