Trivo Inđić, disident u vreme SFRJ i ambasador SRJ u Španiji, umro je danas u Beogradu posle duže bolesti, javlja RTS.

Inđić je rođen 1938. godine u mestu Lušci Palanka kod Sanskog mosta, na teritoriji današnje BiH. U Drugom svetskom ratu izgubio je oba roditelja, a posle boravka u splitskom sirotištu školovanje je nastavio u Beogradu.

Diplomirao je na Pravnom fakultetu, magistrirao sociologiju i bio asistent Ljubomira Tadića, član grupe „Praksis“ i jedan od pokretača Korčulanske filozofske škole. Izbačen je iz SKJ 1968.

SDB mu je oduzeo pasoš u periodu 1973-1978, nakon što je izbačen sa Filozofskog fakulteta u Beogradu uz grupu profesora među kojima su Mihailo Marković, Ljubomir Tadić, Zagorka Golubović, Svetozar Stojanović, Miladin Životić, Dragoljub Mićunović i Nebojša Popov.

Kao društveno-politički „nepodoban“, Trivo Inđić je kasnije radio u Zavodu za proučavanje kulturnog razvoja, Institutu za međunarodnu politiku i privredu i u Institutu za evropske studije u Beogradu.

Od 1992. do 1994. godine bio je pomoćnik ministra za prosvetu i kulturu u Vladi Savezne Republike Jugoslavije.

Ambasador Jugoslavije i Srbije i Crne Gore u Španiji bio je od 2001. do 2004. godine, a potom politički savetnik predsednika Srbije Borisa Tadića do 2012.

Poznavao je i ubijenog američkog predsednika Džona Kenedija, revolucionara Ernesta Če Gevaru, nemačkog mislioca Eriha Froma i svrgnutog čileanskog predsednika Salvadora Aljendea, navodi RTS.

Bio je cenjeni hispanolog i stručnjak za Južnu Ameriku i ostavio iza sebe veliki opus knjiga i radova iz širokog polja društvenih nauka.

Govorio je engleski, španski, ruski, italijanski i francuski.