Mirjana Mašić Jovović, jedan od najboljih strelaca Jugoslavije i Srbije svih vremena preminula je u Beogradu posle duge bolesti.
Rođena je 2. oktobra 1949. godine. Tokom karijere koja je trajala više od 20 godina osvojila je 67 medalja na međunarodnim takmičenjima u pojedinačnoj i ekipnoj konkurenciji, od toga 17 odličja na svetskim i evropskim prvenstvima. Tri puta je obarala svetski rekord (dva puta kao član ekipe i jednom u pojedinačnoj konkurenciji).
Tokom cele takmičarske karijere bila je član crno-belih i najtrofejniji je ženski sportista u istoriji sportskog društva Partizan.
Pripada jednoj od prvih generacija crno-belih strelaca. Od kad je uzela pušku u ruke pokazala je veliki talenat i najavila uspešnu karijeru. Posle svega mesec dana treniranja postala je šampionka Beograda za pionirke.
U državnu reprezentaciju je ušla 1969, kada je učestvovala na Evropskom prvenstvu u Parizu i osvojila srebrnu i bronzanu medalju kao članica ekipe Jugoslavije.
Bila je deo istorijskog uspeha jugoslovenskog streljaštva. Naša reprezentacija je do prvih zlatnih medalja na šampionatima planete došla 1970.godine u Finiksu. Mirjana je tada, zajedno sa Desankom Pešut i Magdalenom Herold, bila članica sastava koji je postao ekipni prvak sveta u dve discipline – vazdušnom i MK puškom iz ležećeg stava i oborio svetski rekord.
Naredne godine, na Evropskom prvenstvu u Zulu ostvarila je najveći pojedinačni uspeh. Malokalibarskom puškom iz trostava je osvojila titulu šampiona Starog kontinenta i postavila svetski rekord (577 krugova), koji je bio nenadmašen više od sedam godina.
Posle Zula još dva puta je postala prvak Evrope, oba puta u gađanju malokalibarskom puškom iz ležećeg stava (1974 i 1983.godine).
Učestvovala je na Olimpjskim igrama u Los Anđelesu 1984. godine i osvojila šesto mesto u trostavu.
Titulu državnog prvaka osvajala je 23 puta, od toga 16 u pojedinačnoj konkurenciji. Na domaćim takmičenjima osvojila je više od 400 medalja.
Trenerskim poslom je počela da se bavi još kao aktivni takmičar, u Partizanu, koji je osamdesetih bio rasadnik mladih strelaca. Trenirala je mnoge vrhunske takmičare. Karijeru je odlučila da završi kada ju je na prvenstvu države nadmašila njena učenica.
Devedesetih godina bila je član stručnog štaba reprezentacije Jugoslavije i selektor reprezentacije na Olimpijskim igrama 1992. godine.
Po odlasku u penziju bavila se slikarstvom. Radove je izlagala na nekoliko samostalnih i zajedničkih izložbi.
Dobila je veliki broj društvenih i sportskih nagrada i bila nosilac Nacionalnog sportskog priznanja.
Mesto i vreme sahrane biće naknadno objavljeni.
BONUS VIDEO Triler u Manili – najspektakularniji dvoboj u istoriji boksa
Pratite nas i na društvenim mrežama:
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare