0
Nakon letnjih, Peking je domaćin i Zimskih olimpijskih igrara, što je dobar povod da se podsetimo zanimljivih činjenica o drugom gradu po veličini u Kini. Smešten na severoistoku zemlje, s otprilike 21,5 miliona stanovnika, Peking je manji za otprilike šest miliona od Šangaja.
Peking je jedan od najstarijih gradova na svetu. Njegova istorija seže unatrag tri hiljade godina. Osim toga je i jedno od najstarije naseljenih područja na svetu. U arheološkom nalazištu Zhoukoudianu, nedaleko od Pekinga, nađeni su fosilni ostaci sinantropa ili pekinškog čoveka, Homo erectusa koji se smatra za naslednika Australopiteka i pretka Homo sapiensa, savremenog čoveka. Nalazi sugerišu kako su stari oko 680.000 do 780.000 godina.
Peking je tokom istorije imao brojna imena poput: Ji, Yan, Nanjing, Yanjing, Zhongdu, Khanbalik, Beiping, a tek je 1421, kada je ponovo postao glavni grad dinastije Ming, dobio ime Beijing (Peking: severna prestonica).
Najraniji zapisi o načinu života u Pekingu potiču iz putopisnih beleški Marka Pola. Markov otac Nikolo i stric Mateo, trgovci s Istokom, prevalili su između 1261. i 1269. put do Kine, priključivši se izaslanstvu koje je persijski kan Hulagu slao mongolskom velikom Kublaj-kanu, koji je tada imao svoju prestolnicu u Khanbaliqu, današnjem Pekingu, piše Pun kufer.
Peking je u prošlosti bio poznat po porcelanu, umetničkoj obradi žada i slonove kosti. U Evropi je porcelan nepoznat do 13. veka, a prvi Evropljanin koji ga je video bio je Marko Polo. Opisao ga je kao fini materijal sjajan poput morske školjke. Italijanski naziv za takvu školjku je porcela, odakle i sam naziv – porcelan.
Pročitajte još:
Kaže se kako je u Pekingu obavezno uraditi dve stvari: popeti se na Kineski zid i probati pekinšku patku. Nekak carski specijalitet koji potiče još iz dinastije Ming, danas je poznat širom sveta. Osim biranja posebne vrste patke, pomna priprema uključuje i prilično zanimljiv korak: pumpanjem vazduha koža se odvaja od masnoće i zatim suši na otvorenom da bi se nakon toga dobro zapekla sve dok ne postane hrskava spolja i sočna iznutra. Meso se poslužuje sečeno na tanke, precizno narezane komade, a tradicija nalaže se patka mora podeliti na 120 parčadi. Jede se uz lagane palačinke, seckane krastavce i razne sosove, koji savršeno upotpunjuju jelo.
UNESCO je upisao čak sedam pekinških znamenitosti na listu kulturne baštine: Kineski zid čiji se najposećeniji deo nalazi samo oko 30 km od grada, Zabranjeni grad, kompleks bivših carskih palata sagrađenih u tradicionalnom kineskom stilu gradnje, i Nebeski hram, kao remek-delo arhitekture i dizajna krajolika. Na listi su i Letnja palata s tri četvrtine površine pod vodom, grobnice vladara iz dinastije Ming, nalazište Zhoukoudian i Veliki kanal, najduži postojeći kanal ili veštačka reka na svetu.
Zabranjeni grad je naziv za nekadašnju carsku palatu kineskih dinastija Ming i Qing koja se nalazi u samom središtu grada. Danas je taj deo Pekinga muzej koji se prostire se na više od 720.000 kvadrata i ima 890 zgrada i 9.999 prostorija.
Ime je dobio zbog toga što za vreme careva niko osim članova carske porodice i njihovih sluga nije mogao ući unutra, tako da su i „obični“ stanovnici Kine Zabranjeni grad videli po prvi put tek u 20. veku. Da bi se kompleks sagradio, bilo je potrebno oko 15 godina i 200.000 radnika, od kojih su mnogi, baš kao i kod građenja Kineskog zida, izgubili živote zbog loših uslova rada.
BONUS VIDEO: Predivni Bondi bazeni na Tihom okeanu
***
Pratite nas i na društvenim mrežama:
