Mali, okrugli i pomalo gumasti kolačići od lepljivog pirinča posebno su popularni u Aziji, ali već dugo u njima uživaju i Evropljani. Mochi postoji u raznim varijacijama, a najčešći su daifuku - okrugli kolači punjeni različitim sastojcima poput tradicionalne paste od pasulja, crnog susama, kikirikija, pa čak i sladoleda. Kako bi bio što privlačniji, neretko ga boje jestivim bojama.

Kako je testo napravljeno od rižina brašna neutralnog okusa, mochi se poslužuje i sa slanim jelima, najčešće juhama i grickalicama. Priprema mochija počinje dugotrajnim procesom mljevenja riže kuhane na pari ili u vodi, obično sorte mochigome, pa zatim oblikuje u gustu i homogenu smjesu, koja se zatim se razvalja i oblikuje u loptice.

Iako navodno potiče iz Kine, mochi se vekovima povezuje s Japanom. Prvobitno se pojavio tokom razdoblja Yayoi, gvozdenog doba kada su u njemu uživali samo bogataši, i bio je omiljen sve do razdoblja Heian (poslednjeg razdoblja klasične istorije Japana, koje se smatra vrhuncem kulture), kada se uobičajeno pripremao i posluživao tokom verskih svečanosti jer su ljudi verovali da donosi sreću i zdravlje.

Ipak, omiljeni slatkiš mnogima je doneo nešto potpuno suprotno – gušenje i smrt, najčešće tokom novogodišnjeg slavlja u Aziji, piše Pun kufer. Zbog gumaste i lepljive teksture treba ga jesti oprezno, u malim zalogajima, kako bi se izbegle nezgode i nesreće.

Prema japanskim medijima, većina onih koji su hitno primljeni u bolnicu zbog gušenja mochijem su ljudi u dobi od 65 godina ili stariji, ali znaju nastradati i deca. Svake godine ovi čuveni kolačići od pirinča odnesu više života.

Ukoliko odlučite da isprobati mochi, koji se može kupiti i u radnjama azijske hrane kod nas, dobro ga i polako žvaćite.