0
Novogodišnji koncert filmske muzike Zorana Simjanovića pod nazivom "Jedna tema jedan film" biće održan u petak, 23. decembra u 20 časova u Muzeju nauke i tehnike.
U čast velikog kompozitora Simjanovićeva filmska muzika biće izveden na eksponatima iz Zbirke muzičkih instrumenata i automata – orguljama Kauffmann iz 1926. godine i harmonijumu Johannes Titz, napravljenom oko 1900. godine u Nemačkoj.
Solistički koncert na orguljama Kauffmann izvodi Olga Đorđević, koja je i autor svih aranžmana, a ulaz, kako su saopštili iz Muzeja nauke i tehnike, je slobodan.
Zoran Simjanović, muzičar, kompozitor i profesor preminuo je u aprilu 2021. u 75. godini. Koncert u ovom beogradskom muzeju iniciralo je saznanje da su orgulje bile omiljeni instrument Simjanovića. Zahvaljujući želji Zorana Simjanovića pokrenuta je ponovo inicijativa da se „kraljica instrumenata“ koja se nalazi u zgradi nekadašnjeg Doma sindikata u Beogradu, restaurira i vrati u život.
Olga Đorđević diplomirala je orgulje na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu u klasi profesora Andrije Galuna. Učestvovala je na Prvom internacionalnom takmičenju orguljaša u Gelzenkirhenu i na Internacionalnom takmičenju u Pazijan di Pratu, održala je niz solo koncerata u zemlji i inostranstvu, nastupala sa solo-pevačima, duvačima i gudačima, s horom Braća Baruh, orkestrom Collegium academicum, a specijalizovala je mjuzikl pri Univerzitetu umetnosti u Beogradu, dok danas radi kao klavirski saradnik u Muzičkoj školi Petar Konjović.
Orgulje, instrument na kojem će Olga Đorđević izvesti kompozicije Zorana Simjanovića Muzej nauke i tehnike dobio je na poklon od rimokatoličke crkve Sv. Petra Apostola u Beogradu 2010. godine. U Jezuitskoj univerzitetskoj crkvi u Beču, orgulje Kauffmann su iz 1926. Koristile su se dugo pre nego što su stigle u Beograd, a izgradio ih je Johan M. Kaufman, bečki graditelj orgulja.
Zoran Simjanović, jedan od najpoznatijih autora filmske i pozorišne muzike na području nekadašnje Jugoslavije, rođen je u Beogradu 1946. godine. Od ranog detinjstva svirao je klavir, a potom je pohađao i Muzičku školu „Mokranjac“, što ga je, kako je pričao, umesto na studije prava, po savetu kompozitora Zorana Hristića, odvelo na Muzičku akademiju, gde je bio i profesor. Ranih šezdesetih godina, sa prodorom rokenrola, svirao je u nekim od prvih rok bendova u Beogradu. Nakon kratkotrajne avanture sa grupom Siluete, osnovao je Elipse i ta grupa proglašena je pobednikom čuvene Beogradske gitarijade 1966. godine, a godinu kasnije osvojili su srebrnu medalju na internacionalnom festivalu u Bugarskoj.
Simjanović je po raspadu benda nastavio da piše kompozicije za festivale popularne i zabavne muzike, a potom se okrenuo i muzici za televiziju, pozorište i, posebno, za film gde je dosegao najveće domete u karijeri. Ređala se muzika za TV seriju „Grlom u jagode“ (1976), kao i za filmove „Specijalno vaspitanje“ (1977), „Nacionalna klasa“ (1979) i „Balkan ekspres“ (1983). Sarađivao je sa najznačajnijim domaćim rediteljima, a filmovi sa njegovom muzikom nagrađivani su na filmskim festivalima u Veneciji, Kanu, Berlinu, Puli…
– Moja namera je bila da muzika reklamira film i da se na tome završi. Kada su klinci posle pet godina od premijere filma „Nacionalna klasa“ i dalje tražili tu ploču sa mojoj muzikom, znao sam da sam uspeo. Ta muzika je popularna i danas. Trudio sam se da zvučno zabeležim duh vremena kada su ljudi živeli drugačije – govorio je Zoran Simjanović.
Bonus video: Glas, dirka, bas
