Jedan od najpoznatijih savremenih pisaca i zamenik predsednika Udruženja kineskih pisaca Džang Vej, govorio je u Beogradu na promociji svoje tri knjige pripovedaka “Jesenja kiša umiva grožđe”, “Lisica i vino” i “Prolazeći kroz kukuruzno polje“.
Ove pripovetke oslikavaju period od 1980. do 1995. godine. Pred čitaocem se otkrivaju zanimljivi likovi kroz koje pisac filozofski promišlja teške teme.
Džang Vej je u obraćanju preko video linka istakao da je prve pripovetke napisao sa 15 godina inspirisan poluostrvom Šandong, gde je odrastao u suživotu sa prirodom i gde su ljudi bili retkost.
Istakao je da mu je taj čaroban kraj bio inspiracija u najplodnijim stvaralačkim godinama i da su njegova vema važna dela nastala kao plod života u tom delu zemlje.
– Za onoga ko želi da upozna način života u Kini u prošlosti, mentalitet i duh ovog naroda, priče Džang Veja su odličan izbor. Njegove knjige odražavaju bogatu kinesku kulturu i prikazuju jednostavnost i lepotu života- rekla je dr Anka Lazarević, koja je prevela delo „Lisica i vino“.
Kineski pisac slavi i prirodne lepote rodne provincije Šandong i zagovara skladan suživot čoveka i prirode, posebno veličajući moralni karakter čoveka, ukazala je dr Nataša Simić, koja je prevela knjigu „Jesenje lišće umiva grožđe“.
– Džang Vej je književnu karijeru započeo u etapi novog perioda, koja traje od 1977. do 1995, kada su kineski pisci počeli da tragaju za načinima oslobađanja književnog opusa. Neki kineski pisci se, u tom periodu, okreću „književnosti traženja korena“, nastoje da povežu kinesku sadašnjost s izvornim kulturnim korenima, običajima i tradicijom – naglasila je sinolog Selena Pjević i dodala da su književna dela nastala tih godina često inspirisana folklorom, povratkom u prošlost kako bi istražili ključni momenti kineske istorije.
Ona je ukazala i da pisci često istražuju povezanost koju tradicionalna kineska kultura ima sa prirodom, pa su u delima te etape, kao i kod Džang Veja, prisutni opisi prirodnih pejzaža ili simboli koji su duboko ukorenjeni u kineskom shvatanju sveta.
– Savremena kineska književnost, osim pomenute etape, ima još tri faze razvoja – period od 1949. godine do 1965. godine je tzv. „Književnost od 17 godina“, koja se zalagala za metode socijalističko-realističkog stvaralaštva, kada su pisci veoma strastveno hvalili novo društvo, oslikavali novo doba kada je narod bio gospodar zemlje. Druga etapa je poznata pod nazivom „Književnost perioda kulturne revolucije“ (1966-1976) kada je književnost bila odraz velike društvene turbulencije – objasnila je Pjević i napomenulka da je sadašnje vreme tzv. „Književnost na prelazu vekova“ (1996-sada), kada je razvoj književnosti ušao u novu fazu, koegzistencije kulturnih formi i kulturnih pogleda.
Neki od kineskih pisaca, kako je rekla, okreću se „književnosti traženja korena“ i autori nastoje da povežu kinesku sadašnjost s izvornim kulturnim korenima, običajima i tradicijom, crpeći inspiraciju iz klasičnih kineskih tekstova, narodnih priča i istorijskih događaja.
– Savremena književnost Kine u svom razvoju uvek pod uticajem vremena i društva – zaključila je Selena Pjević.
Činjenica da sve više ljudi u Srbiji želi da upozna i razume Kinu bile su motiv izdavača Informatike a.d. da objavi knjige Džang Veja, rečeno je na promociji.
Bonus video: nemarni radnici teško oštetili Kineski zid