0
Odlazak Dragoslava Mihailovića veliki je gubitak za Srpsku akademiju nauka i umetnosti i naše društvo i kulturu, saopštio je SANU povodom smrti književnika i akademika.
S velikom žalošću Srpska akademija nauka i umetnosti primila je vest o smrti svog redovnog člana Dragoslava Mihailovića u 93. godini, saopštili su iz SANU i podsetili na delić velike biografije jednog od najznačajnijih savremenih srpskih pisaca:
0
0
0
Veliku maturu završio je u rodnom gradu 1949, a potom upisuje studije na Grupi za jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik Filozofskog fakulteta u Beogradu. Naredne godine je uhapšen i nakon boravka u zatvorima u Ćupriji, Kragujevcu i Beogradu, interniran je u logor na Golom otoku, gde ostaje do leta 1952.
Diplomirao je na Filozofskom fakultetu početkom 1957. Na književnoj sceni se pojavljuje 1967. godine sa zbirkom priča „Frede, laku noću“, za koju dobija Oktobarsku nagradu. Sledeće godine objavio je roman „Kad su cvetale tikve“. Prema motivima ovog romana napisao je istoimenu dramu, koja je premijerno izvedena u Jugoslovenskom dramskom pozorištu 1969, ali je posle mnogobrojnih političkih napada i pritisaka nakon pet izvođenja predstava skinuta s repertoara. Uprkos zabranama roman je ubrzo stekao status kultne knjige. Godine 1974. radio je kao lektor za srpskohrvatski jezik na Univerzitetu u Poatjeu. Sledeće godine objavljuje roman „Petrijin venac“. Za roman „Čizmaši“ (1983) dobio je NIN-ovu nagradu.
Tragično lično iskustvo golootačkog zatočenika iznedrilo je i njegovo delo dokumentarne proze „Goli otok“, izdato u pet tomova (1990-2012), u kojem su sakupljena potresna svedočanstva logoraša.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, kako podsećaju iz SANU, izabran je 1981, a za redovnog sedam godina kasnije. Bio je osnivač Odbora za izučavanje represije (Goli otok i drugi logori i zatvori) SANU, a pokrenuo je 2015. i posebnu biblioteku „Goli otok“ pri Biblioteci SANU.
Dela su mu prevedena na engleski, francuski, slovenački, makedonski, mađarski, rumunski, nemački, poljski, češki, slovački, grčki, japanski i druge svetske jezike.
Dobitnik je mnogih značajnih nagrada i priznanja, među kojima su Andrićeva nagrada, Zlatna arena za scenario u Puli, Nagrada „Bora Stanković“, Nagrada Narodne biblioteke Srbije, Nagrada Vukove zadužbine, Kočićeva nagrada i Nagrada „Ramondia serbica“.
Svojim bogatim i žanrovski raznovrsnim opusom, koji je odlikovala inovativnost na tematskom i stilskom planu Mihajlović je, konstatuju u SANU, stekao status klasika nacionalne književnosti i zaključuju:
– Njegov odlazak veliki je gubitak za Srpsku akademiju nauka i umetnosti, kao i za sveukupno srpsko društvo i kulturu.
Bonus video: Beogradske adrese srpskih pisaca