Božidar Nikolić, preminuo danas u 80. godini, ostavio je za sobom desetine filmova koje je potpisao kao snimatelj, direktor fotografije i reditelj. U njima je sarađivao sa najvećim imenima domaće kinematografije, a u njegovoj drami svoju prvu glavnu ulogu odigrao je Bred Pit.
Božidar Bota Nikolić, rođen 1942. godine u Nikšiću, karijeru je počeo kao snimatelj na televiziji, a od kada se sedamdesetih godina prošlog veka okrenuo velikom ekranu radio je kao direktor fotografije na filmovima najznačajih reditelja jugoslovenske i srpske kinematografije. Sredinom osamdesetih godina je kao koreditelj sa Dušanom Kovačevićem potpisao „Balkanskog špijuna“i potom je režirao još devet televizijskih i igranih filmova, a poslednje delo mu je TV serija „Dođi juče“ (2021).
Beštije (1977)
U filmu „Beštije“ Živka Nikolića, za koji je reditelj pisao scenario zajedno sa Dušanom Kovačevićem, Božidar Nikolić bio je direktor fotografije. Film sa Velimirom Batom Živojinovićem, Viktorom Starčićem, Radošem Bajićem, Dragomirom Bojanićem Gidrom i Evom Ras u glavnim ulogama govori o devojci koja dolazi na malo ostrvo i izaziva pometnju. Film je uvršten među 100 filmova koje je Jugoslovenska kinoteka proglasila za kulturno dobro od velikog značaja, a za fotografiju u ovom ostvarenju Nikolić je osvojio Zlatnu arenu za kameru na Pulskom filmskom festivalu 1978. godine.
Ko to tamo peva (1980)
Kultni film Slobodana Šijana po scenariju Dušana Kovačevića o grupi raznolikih putnika koji pred bombardovanje 1941. godine kreću dotrajalim autobusom put Beograda snimljen je, kako je posvedočio reditelj, za samo 21 snimajući dan, zbog čega se radilo i po 20 sati. Direktor fotografije u ovom ostvarenju bio je Božidar Nikolić, koji će kasnije sa Šijanom sarađivati i na filmu „Marotonci trče počasni krug“, a sa Dušanom Kovačevićem će kao reditelj potpisati kao koreditelj „Balkanskog špijuna“.
Pad Italije (1981)
Samo godinu kasnije, Nikolić se kao direktor fotografije našao i u ekipi reditelja Lordana Zafranovića koja je snimila „Pad Italije“, priču smeštenu na ostrvo u Dalmaciji gde partizanski komandant Davorin (Danijel Olbricki) likvidira saborca Niku (Frano Lasić) i njegovu ljubavnicu, saradnicu italijanskog okupatora, Krasnu (Snežana Savić), a potom se venča ćerkom veleposednika Veronikom (Ena Begović), a zbog njegove greške na ostrvo se, nakon pada Italije, iskrcavaju nacisti, ustaše i četnici…
Film je nagrađen Zlatnom arenom u Puli, a takođe je na listi 100 filmova proglašenih kulturnim dobrom od velikog značaja.
Dečko koji obećava (1981)
Film o studentu medicine Slobodanu Miloševiću (Aleksandar Berček) koji se posle udarca u glavu našao u za njega novom svetu panka i novog talasa Miloša Miše Radivojevića odavno uživa pridev kultni, pre svega zbog toga što je, praktično, u realnom vremenu predstavio muzičku novotalasnu scenu pošto je muziku radio bend Šarlo Akrobata, a pojavljuju se i Dušan Kojić Koja, Ivica Vdović Vd, članovi Idola… Film je takođe na listi zaštićenih kao kulturno dobro od velikog značaja.
Život je lep (1985)
Božidar Nikolić osvojio je svoju drugu Zlatnu arenu za kameru u Puli za film „Život je lep“ u režiji Bore Draškića. Filmka priča sa Radetom Šerbedžijom, Sonjom Savić, Draganom Nikolićem, Pavlom Vuisićem i Ljubišom Samardžićem u glavnim ulogama smeštena je u kafanu u nedođiji gde se iznenada zaustavlja voz, a putnici i lokalci svojim postupcima dovode atmosferu do usijanja koja se završava tragedijom…
Balkanski špijun (1984)
Nakon što je kao direktor fotografije sarađivao u ratnom „Igmanskom maršu“, komediji „Kakav deda takav unuk“ i krimi drami „Halo taksi“, Nikolić se odlučio da se prihvati i režije zajedno sa Dušanom Kovačevićem po scenariju nastalom po njegovoj drami „Balkanski špijun“.
Za filmsku priču o strahu od „unutrašnjeg neprijatelja“ i političkoj paranoji sa Danilom Batom Stojkovićem, Zvonkom Lepetićem, Mirom Banjac i Borom Todorovićem u glavnim ulogama, Nikolić i Kovačević nagrađeni su Velikom zlatnom palmom u Puli, a film je postao kulturno dobro od velikog značaja.
Jednog lepog dana (1988)
Film sa alternativnim naslovom „Srce i njena deca“ Nikolić je režirao po scenariju Slobodana Stojanovića. Srce u filmu je Mirjana Karanović, a u središtu priče je desetogodišnji dečak (Dimitrije Petrović) koga okolnosti navode da prerano odraste.
Tamna strana Sunca (1988)
Bred Pit, danas jedan od najpoznatijih holivudskih glumaca, prvu svoju glavnu ulogu odigrao je u filmu „Tamna strana Sunca“ Bote Nikolića. Za ulogu mladog Amerikanca koji traži melem za retku, smrtonosnu kožnu bolest Nikolić je među 400 kandidata odabrao Pita. Mladi glumac bio je veoma srećan zbog toga, zabeleženo je, a za sedam snimajućih dana dobio je honorar od oko 1.500 dolara. Pored Pita, u filmu su igrali i Gaj Bojd, Milena Dravić, Gorica Popović, Stole Aranđelović…
Film je devet godina kasnije objavljen i na DVD-u.
Tri karte za Holivud (1993)
Sedam godina nakon što je završio TV film „Svečana obaveza“ (1886) sa Slavkom Štimcem i Žarkom Lauševićem kao vojnicima koji su zakasnili u vojsku (po scenariju Siniše Kovačevića) i godinu nakon svog ostvarenja „Ostavština za budućnost“, Nikolić se poduhvatio režije svog verovatno najpoznatijeg filma „Tri karte za Holivud“.
Po scenariju Željka Mijanovića i Dragoslava Bokana, priča je smeštena u neimenovanu varošicu, gde trojica dečaka, zaljubljenika u film, maštaju o bekstvu u „Fabriku snova“. Oko njih je cela varošica, zbog Kubanske krize, podeljena na rusofile i anglofile, a lokalni policajac (Branislav Lečić) nastoji da „čvrstom rukom“ održi red zbog najave dolaska Tita…
Nikolić je za ovaj film nagrađen Srebrnom mimozom nagradom publike na Filmskom festivalu u Herceg Novom, Srebrnom arenom za najbolji film u Novom Sadu i priznanjima u Guči i na Paliću.
Restaurisana verzija ovog filma prikazana je u Jugoslovenskoj kinoteci 2019. godine.
U ime oca i sina (1999)
Nikolićev film „U ime oca i sina“ upisan je u jugoslovensku kinematografiju, snimljen je na Cetinju, a u glavnim ulogama su Danilo Bata Stojković i Branimir Popović.
Priča po scenariju Željka Mijanovića aktuelna je drama u provinciji, gde otac, u vreme mobilizacije i dobrovoljnog priključivanja paravojnim formacijama za ratove na prostoru Jugoslavije, pokušava da odvrati sina od odlaska na ratište. Otac navlači na sebe gnev celog bratstva, a sin preživi, ali mentalno više nikada nije bio isti.
Koje je tvoje mišljenje o ovoj temi?
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare