0
“Srbija po nazivima ulica i dalje živi u dobu ‘bratstva i jedinstva’”, žalili su se još 2013. godine neki srpski mediji, konstatujući kako u srpskim gradovima mogu nabrojati čak 16 zagrebačkih, 50 sarajevskih, 17 ljubljanskih, 24 skopske i 20 podgoričkih ulica, piše Večernji list. Tada je bilo i pet hrvatskih, 27 makedonskih, tri slovenske, 34 crnogorske, 48 bosanskih i čak 218 ulica maršala Tita.
Zvaničnici i intelektualci Srbije bili su podeljeni, neki su smatrali da to nije problem, a drugi su pozivali na preimenovanja ulica, pozivajući se na „reciprocitet“, jer, kako se navodi, Beogradska ulica postojala tada, a i sada, samo u glavnim gradovima Makedonije i Crne Gore, piše Večernji.
Godinu dana kasnije, 2014. Beograd je Zagrebačku ulicu promenio u Ulicu Koče Popovića, a sedam godina nakon tih rasprava, ulice Beograda masovnije će menjati nazive, njih 120 koje imaju nazive vezane za Hrvatsku, a gotovo 30 godina od raspada SFRJ nestaće, kao i neki od 400 naziva koji su u glavnom gradu Srbije vezani za Bosnu i Hercegovinu i Sloveniju.
„I stvarno, Beograd i drugi srpski nazivi nisu popularni u nazivima ulica i trgova bivših jugoslovenskih republika. Beogradsku ulicu imaju samo Skoplje i Podgorica, a u Zagrebu je ona 1990. preimenovana u Kovačićevu, a kasnije u Ulicu kneza Višeslava. Zagrebačku ulicu i dalje imaju Ljubljana, Podgorica, Sarajevo i Skoplje“, piše Večernji list.
Ljubljanska ulica još uvek je prisutna u svim glavnim gradovima bivših jugoslovenskih republika, a Sarajevska ulica je u Zagrebu, Beogradu i Podgorici, dok je u Ljubljani obećana 2016. godine, ali još je nema.
Podgorička ulica, zbog naziva Titogradska pre raspada SFRJ, samo je u Beogradu i u nekim manjim mestima poput, recimo, Banjaluke, ali Titogradska ulica i dalje postoji u nekim gradovima u Srbiji, poput Subotice.
U Hrvatskoj su nazivi ulica masovno menjani početkom 90-ih, nestankom brojnih naziva vezanih uz NOB, ali i Srbe, međutim, Tito nije tako masovno sklanjan, pa je i danas u dosta hrvatskih mesta.
Kako se navodi, nisu ni sva srpska mesta izbačena iz naziva ulica hrvatskih gradova, poput Zagreba gde je početkom 90-ih promenjeno oko 500 naziva ulica i trgova, ali i dalje je zadržao neke nazive sa područja Srbije, pretežno vojvođanske.
Tako na primer, u Zagrebu i danas postoje Alibunarska, Apatinska, Zemunska, Petrovaradinska, Bačka, Somborska, Subotička, Rumska, Slankamenska, kao i Fruškogorska ulica.
Mnogo je i bosanskohercegovačkih naziva, pa je tu i dalje Banjalučka ulica, Goraždanska, Kreševska, Travnička, Igmanska, Majevička itd.
Pročitajte još:
I Osijek ima Subotičku, ali i Sremsku ulicu, dok je Novosadska ulica u Retkovcima.
Promene imena ulica u Crnoj Gori nastaju sredinom 2000-ih, kad ova republika postaje samostalna, ali i dalje ima ulica nazvanih po starim nazivima iz bivših republika.
U Skoplju se 90-ih promenilo svega 40-ak ulica, što je stupilo na snagu 2012. godine zbog političkih nesuglasica i odluke Ustavnog suda, ali tada kreću i masovnije promene imena ulica.
U Beogradu prve veće promene nastaju nakon 2000. godine, ali Zagrebačka ulica nestaje tek 2014, kad se menja naziv oko 200 ulica. U BiH je to malo različito, pa je Sarajevo promenilo 40 odsto naziva posle 2000. godine, Banjaluka 1997. promenila 60 odsto, a hrvatski deo Mostara u još većem procentu.
Večernji navodi da je u bivšoj SFRJ bila popularna Dalmatinska ulica, koja je i danas u Podgorici i Mariboru.
U Podgorici i dalje postoje Kninska, Plitvička, Trebinjska, Bohinjska ulica, u Ljubljani je i dalje Novosadska, dok Ljubljansku ulicu imaju i Osijek i Vukovar.
Novi Sad ima Dalmatinsku, tik do Bulevara Evrope, a i dalje je u tom gradu i Vardarska, Jablanička, Kosmajska, Dubrovačka, Banjalučka, Slavonska, Zetska.
Jedno istraživanje iz 2009. godine pokazalo je kako je u hrvatskim gradovima najviše ulica nazvano po Zadru, a čak 177 širom Evrope.
Pratite nas i na društvenim mrežama:
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare
