Policija je u beogradskom naselju Braće Jerković presrela kolonu navijača "Crvene zvezde", zaustavljeno je 17 automobila, legitimisano 78 osoba, zaplenjeni su jedna sekira, nož "leptir", baklje, fantomke, ali osim tih "uobičajenih" navijačkih rekvizita, pronađeni su i auto-lak sprejevi i kantice sa bojom.
Postupajući tužilac nije našao nikakve elemente krivičnog dela i niko nije zadržan u pritvoru, a podneto je nekoliko prekršajnih prijava zbog posedovanja hladnog oružja i pirotehničkih sredstava. Pretpostavlja se da su simpatizeri crveno-belih išli na utakmicu sa Voždovcem, ali nije jasno zašto su sa sobom, osim uobičajenih navijačkih rekvizira, kao što su baklje, poneli i pribor za crtanje grafita, a vrlo verovatno je i „naoružanje“ bilo zapravo zaštita upravo za „umetnike“.
Postoji bojazan da je na pomolu „osvajanje“ teritorije, što može dovesti do rasplamsavanja rata zavađenih navijačkih grakcija.
Grafiti i murali imaju posebno značenje u navijačkom mijeu i uz klupska obeležja i zastave, koje su simbol i koji se čuvaju po svaku cenu, predstavljuju bitan deo navijačkih grupa. Murali, obično portreti ubijenih ili umrlih, istaknutih navijača i navijačkih vođa služe da bi im se odala počast i njih uglavnom ne diraju i ne uništavaju čak ni pripadnici drugih navijačkih grupa.
Sa navijačkim grafitima je drugačija situacija, jer oni služe i da bi se obeležila teritorija koju kontroliše pojedina navijačka grupa i ne treba biti ni mnogo pronicljiv pa prema bojama, makar u Beogradu, zaključiti u kom kraju je koja navijačka frakcija „na vlasti“. Na Karaburmi to su navijači Partizana, u Bloku 21 u Novom Beogradu su navijači Crvene zvezde, malo dalje na Fontani ponovo Grobari.
Da crtanje grafita ima posebno značenje u navijačkom svetu i da može doći i do ozubiljnih sukoba pokazuje tragični primer sa Novog Beograda, kada je u naselju Ivan Ribar ubijen mladi navijač Partizana Demir Jukić 19. avgusta 2017. godine. U kraju koji je važio za teritoriju Partizanove navijačke grupe Vandal bojs, njihovi rivali iz Crvene zvezde počeli su da crtaju svoje grafite.
Jedna grupa je postavila zasedu drugoj, došlo je do opšte tuče u sred dana, a onda su odjeknuli pucnji. Nesrećni mladić je pogođen hicem iz pištolja, umro je kasnije u bolnici. Iako je u tuči učestvovalo više desetina mladih navijača sa jedne i druge strane, a sve to gledali brojni stanovnici tog dela Novog Beograda, njegov ubica nikada nije pronađen, procesuiran i osuđen.
Da se zidovi koriste u navijačkim ratovima pokazuje i primer iz Borče, kada su takovzani „Principi“, navodno navijačka grupa Partizana koja je bila zapravo paravan za kriminalni klan Veljka Belivuka i Marka Miljkovića, učinila nešto što se obično ne radi.
Oni su naime prefarbali mural koji je bio posvećen preminulom bratu Zdravka Radojevića, koji je bio navijač Crvene zvezde.
To je urađeno, doduše, ne iz nekih navijačkih razloga, već da bi se izazvala Radojevićeva reakcija. Na kraju su ga namamili i odveli u vikendicu u Ritopeku, takozvanu „klanicu“, gde je likvidiran.
Svaka grupa svoju teritoriju obeležava simbolima karakterističnim za tu frakciju, kojima stavlja do znanja ostalim navijačima da je to njihov deo – grupa „Anti romi“ drži Karaburmu, dok je deo Braće Jerković „rezervisan“ za “Alkatraz”.
Sa druge strane, pristalice crveno-belih su najaktivniji na Novom Beogradu, dok je Banjica teritorija navijača FK „Rad“.
BONUS VIDEO: Čarke navijača Vojvodine i Crvene zvezde
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare