0
Pripadnik “zagoričke grupe”, Saša Klikovac ubijen je juče oko 10 časova ispred porodičnog restorana “Kod Crnogorca” kod Cijevne, i on je prema zvaničnim podacima crnogorske policije, 47. žrtva rata najopasnijih, "škaljarskog" i "kavačkog" klana.
Inače, veruje se da su Zagoričani, čija je grupa dobila naziv po jednom podgoričkom naselju, za vreme kriminalnog delovanja imali zaštitu pojedinih ljudi iz bezbednosnih krugova i koji su, po svemu sudeći, “čistili” tragove ove bande kako njeni pripadnici ne bi bili otkriveni.
Najistaknutiji članovi “zagoričkog klana” su braća od strica Vidoje i Radoslav – Gile Stanišić, koji je uhapšen u Beogradu. Pripadnici ove krimi-grupe hapšeni su i osuđivani zbog brojnih krivičnih dela, među kojima su krađe, razbojništva, prebijanja nedužnih građana, pokušaji ubistva, reketiranje vlasnika lokala, nošenje oružja, ali i hakerskih prevara.
Sumnja se da su se vođe ove grupe, tokom poslednjeg boravka u ozloglašenom crnogorskom zatvoru “Spuž”, udružile sa pripadnicima “kavačkog klana” iz Kotora, čije su šefovi Slobodan Kašćelan i Radoje Zvicer. Ovome u prilog ide i činjenica da su upravo Radoslav i Vidoje Stanišić čekali Kašćelana ispred zatvora krajem decembra prošle godine, nakon što je pušten da se sa slobode brani od optužbi za zelenašenje.
Podsetimo, krvavi rat dva klana započeo je zbog nestanka 300 kilograma kokaina u Valensiji, 2013. godine, kada se nekada jedinstveni klan iz Kotora, podelio na “škaljarce” i “kavčane”. Od tada je počeo žestok rat, koji traje već sedam godina, a u kome je sada ubijeno 47 ljudi. Surovost ovog rata pokazuje i korišćenje eksploziva, bacanje bombi, ali i upotreba snajpera, a poslednjih godina likvidirani su i članovi porodica, koji nemaju bliske veze sa klanovima. Ubistva se sve češće događaju na javnim mestima, u prepunim kafićima i prometnim ulicama, pa čak i pred ženama i decom. Klanovi ne prezaju od slučajnih žrtava, kakvih je bilo nekoliko, a likvidatori retko kada budu otkriveni. Iako se pretpostavlja ko su naručioci likvidacija, retko koje ubistvo je i rasvetljeno.
Ubistvom Šćepana Roganovića 13. februara u Herceg Novom, nastavljena je surova likvidacija članova suparničkih klanova. Samo u porodici Roganović, koji su na strani “kavčana” od početka rata život su izgubila trojica muškaraca, dok je jedan ostao bez nogu. Reč je o Dušku Roganoviću, koji je teško ranjen u Herceg Novom 25. aprila 2017. godine, a od posledica eksplozije, amputirane su mu obe noge.
Nakon toga, Duškov otac Niko, ubijen je 26. jula 2017. godine u Herceg Novom, a sličnu sudbinu doživeo je i Vladimir Roganović, Duškov brat od strica koji je ubijen 21. decembra 2018. godine u Beču, dok je ranjen Stefan Vilotijević, takođe pripadnik “kavčana”. Likvidacijom Vladimira Roganovića, pokrenuta je osveta, zbog koje je, kako se sumnja, 20. aprila 2019. godine ubijen Veselin Vesko Vukotić, otac Jovice, vođe “škaljaraca”. Veselin se “zamerio” kavčanima i, kako se sumnja, zbog toga što je sa sinom Jovicom, bio u kolima kada je pucano na Tamaru Zvicer, suprugu Radoja Zvicera, jednog od vođe “kavčana”. Na Zvicera je u maju izvršen atentat u Ukrajini, ali je on uspeo da preživi.
Sćepana Roganovića, bezbednosne službe nisu tretirale kao člana organizovane kriminalne grupe te nije bio evidentiran kao neko na položaju u klanu, ali nisu ni isključile mogućnost da je na neki način bio uključen. Privođen je zbog zelenašenja, ali te optužbe nisu dokazane.
Novljanin Miloš Đuričković uhapšen je zbog sumnje da je pomogao nakon ubistva Sćepana Roganovića, i da je uništio tragove. Njegov navodni rođak, takođe Miloš Đuričković, inače kum Gorana Radomana, prve žrtve ovog krvavog rata koji je ubijen u februaru 2015. godine na Novom Beogradu, ranjen je u maju 2017. godine u Beogradu. Milošev brat Goran Đuričković, pripadnik “škaljaraca, kao i ostali Đuričkovići, ubijen je u Budvi 27. oktobra 2015. godine iz snajpera, a prethodno je izbegao dve likvidacije, prvu kada je greškom stradao njegov kum, Saša Marković. Takođe, Goranov bliski rođak Radomir Đuričković, preminuo je od posledica ranjavanja 11. oktobra 2016. godine, nakon što su dan ranije, iz vozila u pokretu pucali na njega.
Iako je “mafijaški kod” da se ne ubijaju članovi porodice koji nisu u kriminalnim poslovima, likvidacije poslednjih godina pokazuju da pravila više ne postoje. Ubistva Roganovića i Đuričkovića, između ostalog to pokazuju, ali daleko od toga da su oni jedini. Prema nekim informacijama, prećutan dogovor ipak donekle postoji, a to je da su pošteđene samo žene, i muškarci mlađi od 16 godina.
***
Pratite nas i na društvenim mrežama:
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare
