0
U manastiru Sukovo Sveti Hristofor je oslikan sa glavom životinje, a Bogorodica ima krila. U Visokim Dečanima na fresci Hristovog raspeća nalaze se dva neidentifikovana leteća objekta. U crkvi svetog Petra i Pavla Isus je ćelav...
Zidovi manastira Srbije čuvaju mnoge tajne, ali i vekovima kasnije intrigiraju detaljima koji su u njih utkani – Istorijski zabavnik donosi priču o nekim neobičnim freskama koje bi retko ko mogao da objasni, koje postoje samo kod nas i možda će zauvek ostati misterija.
Manastir Svete Bogorodice, u narodu je poznat i kao Sukovo, verovatno je najmisteriozniji u Srbiji upravo zbog dve freske, koje su jedinstvene u hrišćanskom svetu. Sukovo se nalazi ispod brega Carev kamen, nedaleko od Pirota, a legende o njegovom nastanku sežu još u doba Rimljana kada je ovo, navodno, bilo sveto mesto.
Ipak, još su zanimljivije one u vezi sa glavnim „atrakcijama“ manastira.
Zvuči neverovatno, ali u Sukovu se nalazi freska sveca koji je prikazan sa životinjskom glavom. U pitanju je Sveti Hristofor, a o tome odakle mu glava psa, odnosno, kako neki misle magareća glava, postoje razne legende.
Jedna od njih kaže da je on poticao iz plemena ljudoždera, takozvanih “psoglavih”. U jednom ratnom pohodu, rimska vojska je naišla na ove neobične ljude, uhvatila jednog mladića i poslala ga u Rim. Tamo se mladić upoznao sa hrišćanstvom i pri krštenju dobio novo ime – Hristofor. Svojim životom i mučeničkom smrću zaslužio je status sveca. Činjenica da je jednom u svom životu bio ljudožder verovatno je zaslužna za to što je u Sukovu prokazan sa životinjskom glavom.
U istom manastiru krije se još jedna misterija – Sukovo je dom Bogorodice sa krilima.
Pravila o tome ko u hrišćanskoj ikonografiji može da se prikaže sa krilima su veoma striktna – to su samo arhanđeli i Sveti Jovan Krstitelj kao onaj koji je najavio dolazak Isusa Hrista. Zbog toga je veoma čudnovato što u ovom manastiru postoji freska na kojoj krila ima i Bogorodica.
Iznad freske, međutim, postoji bledi natpis koji ovu misteriju možda malo rasvetljava. Piše: “Da nas Bogorodica svojim krilima čuva i štiti od svih napada zloga koji pokušava da nas pokoleba u našoj veri”.
Crkva Svetog Petra i Pavla, pored sela Rsovci, na Staroj planini u pećini brda Kalik, poznata je i kao pećinska crkva. U njoj se nalazi freska ćelavog Isusa, jedinstvena u pravoslavnom freskoslikarstvu, a pogledajte šta smo još videli i čuli u ovoj neobičnoj crkvi.
Nema preciznih podataka kako je ova neobična freska nastala, ali se pretpostavlja da je to bilo u vreme kneza Lazara i da su je naslikali isposnici iz Sinaja koji su boravili u pećini. U to doba, isposnice kao hramovi nisu bile podložne crkvenim kanonima o tome kako se predstavlja koji svetac, pa se veruje da su Isusa iz pećinske crkve naslikali sami isposnici i da ona zbog toga nije bila podložna izmenama i cenzuri. Ipak, zašto su gosti iz Sinaja Isusa predstavili baš ćelavog, misterija je.
Visoki Dečani na jugu Srbije su zadužbina kralja Stefana Dečanskog i cara Dušana. Gradnja je završena 1335. a freske oko 1350. godine. Manastir se nalazi na spisku UNESKO-ve Svetske baštine zajedno sa još tri manastira SPC pod imenom “Srednjovekovni spomenici na Kosovu i Metohiji“.
U obrazloženju koje je UNESKO dao 2004. godine navodi se da su freske manastira Visoki Dečani jedno od najvrednijih primera tzv. “renesanse Paleologa” u vizantijskom slikarstvu i dragocen zapis o životu u XIV veku.
Ipak, upravo jedna od ovih fresaka decenijama je predmet debata i sporenja između onih koji misle da su je upravo ona konačni dokaz da su vanzemaljci već posetili ove prostore i onih koji tvrde da je reč “samo” o umetničkoj slobodi, piše Istorijski zabavnik.
Naime, tu se nalazi čuvena freska Isusovog raspeća sa dva “neidentikikovana objekta” u levom i desnom uglu. Reč je o dva neobična predmeta u obliku suza sa zracima u kojima se nalaze osobe. Zraci stvaraju utisak kretanja, pa oni koji veruju u NLO tvrde da je reč o vanzemaljskim letelicama.
Sa druge strane, istoričari umetnosti ukazuju na to da misterije nema i da su u pitanju personifikacije Sunca i Meseca.
Misterija je, po njihovim tvrdnjama, potekla od beogradskog časopisa “Svet” iz 1964. koji je prvi objavio fotografije “neidentifikovanih letećih objekata”. Ovo je nekako dospelo do švajcarskog kvazinaučnika i publiciste Eriha fon Denikena koji je priču proširio širom sveta.
Mesto na ovoj listi zaslužuje i mala Bogorodičina crkva u Donjoj Kamenici kod Knjaževca, poznata i kao „srpski Notr Dam“.
Osim interesantne arhitekture koja je netipična za naše krajeve, u jednoj od kula nalaze se i freske iz ciklusa života i stradanja Svete Petke na kojima je svetiteljka prikazana obnaženih grudi što je jedinstveno u hrišćanskom svetu.
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare
