0
Izložba "Azbuka, Bora Iljovski" otvorena je juče u beogradskoj galeriji B2.
Postavka „Azbuka, Bora Iljovski“ donosi osvrt na delo jedne od najupečatljivijih pojava jugoslovenskog i evropskog slikarstva.
Bora Iljovski je upotrebom boja i oblika stvarao totalnu apstrakciju, podsećaju iz ove galerije, napominjući da umetnikov cilj nisu bile slika kao predstave iz realnog života koje su dostupne čulima, već kadrovi univerzalne realnosti.
Na izložbi se mogu videti originalni katalozi, foto-portreti umetnika, nastali u periodu od 1972. do 2005, dokumentarne priloge i 23 dela u svim tehnika u kojima se autor, preminuo 2013, izražavao.
Sva dela dolaze iz privatnih kolekcija i nastala su u periodu od 1967. do 2001. godine.
Hronološka postavka u B2 galeriji ima za cilj da predstavi razvojni put autora i prikaže specifičan umetnikov jezik koji se može uporediti sa stvaranjem „nove azbuke u slikarstvu“, gde se dubina i površina platna vezuju u jednu celinu.
– Iljovski stiže u bukvalnom i u metaforičkom smislu kao izbeglica i „proleter“ – onaj koji ne poseduje ništa drugo, osim, u njegovom slučaju, sopstvenog talenta. Rođen je u jeku Drugog svetskog rata, kao Periklis Iljopulos, u mestu Drenova u severnoj Grčkoj, mestu koga više nema na geografskim kartama jer je do temelja srušeno u grčkom građanskom ratu a njegovo slovensko stanovništvo raseljeno. Čitavo detinjstvo je proveo po izbegličkim logorima, premeštan iz mesta u mesto, uglavnom u Poljskoj, da bi na kraju sa 14 godina došao u Beograd. Beogradska akademija prepoznaje njegov talenat i on 1961. biva (iz drugog pokušaja) primljen. Valjda jedina srećna okolnost koja će podupreti razvoj njegovog slikarskog talenta jeste da je kao umetnik stasavao u političkom sistemu koji je bio odgovoran prema umetnosti i kulturi i koji mu omogućava da već 1970. stekne i svoj prvi atelje – podseća u katalogu za izložbu istoričar umetnosti Branislav Dimitrijević.
U slikarstvu umetnika prisustvujemo, kako dodaje, izvođenju, a zatim razradi i razvoju sasvim jedinstvenog, ali i izvesnog i čistog slikarskog jezika koji se „distancira od samozadovoljnih gestova, mutnog mišljenja i drugih oblika ispoljavanja umetnosti koja je obeležavala suton modernizma“:
– Upravo slika „Jazz“ (1984) koju je umetnik poklonio muzičarki Biseri Veletanlić, direktno referira na ono na čemu je umetnik insistirao, a to je da je inspiracija za njegov slikarski postupak bila muzika, a posebno džez muzika. Iljovski je često govorio o svojim linijama kao o „džeziranim linijama“, koje ostvaruju kako ritmičku tako i melodijsku strukturu, dok je boja opredeljena za pozadinu zapravo muzička lestvica u čijem ključu doživljavamo taj ritam i melodiju – naveo je Dimitrijević.
Izložba će trajati do 15. avgusta.
Bonus video: Uroš Predić