Da li rat ima nekakvo opšte, udaljeno, “istorijsko” lice (i ruku!), ili su ubice i žrtve, najčešće i najpre - susedi, ljudi koji žive pod istim krovom? Drukčije rečeno, kakvo god opravdanje za zločin bilo proklamovano - ideološko, nacionalno, metafizičko - nije li uvek i svuda, s obeju strana nišana - sam čovek, sa imenom i prezimenom? U znaku ovog dvoseklog pitanja sazdan je roman bosanskog pisca Darka Cvijetića “Šindlerov lift“, delo koje kroz potresnu parabolu o “Crvenom soliteru 101” svedoči stradanje prijedorskih muslimana-civila (tokom rata u Bosni), parabolu koja je prošle nedelje doživela ne manje potresno scensko uobličenje u sarajevskom Kamernom teatru 55, u adaptaciji i režiji Kokana Mladenovića.