Poslednjih godina rado sam pisao o filmovima Wesa Andersona hvaleći izgradnju njegovog jedinstvenog stila koji u ovim ekstremno kompetitivnim vremenima na terenu "vizuelnog izraza" uspeva da se nametne svojom autentičnošću, šarmom istog i da sada (a već nekolikog godina, zapravo) postane neka vrsta promotivnog "brend ambasadora" svoga autora i njegovog filmskog rada.