Jedan od najvećih jugoslovenskih umetnika Ivan Meštrović izvajao je u periodu od 1908. do 1910. godine na desetine skulptura nadahnutih kosovskim mitom, koje su bile zamišljene kao sastavni deo nerealizovane monumentalne arhitektonsko-vajarske celine — Vidovdanskog hrama. Kosovski boj je video kao najfatalniji događaj Južnih Slovena. Mnoge skulpture iz tog perioda sačuvane su i danas se nalaze u Beogradu, većinom u Narodnom muzeju.
Mnoga Meštrovićeva dela krase najlepša mesta Beograda, Splita, Zagreba, Novog Sada, Lovćena.
Beogradski pobednik, Zahvalnost Francuskoj u Beogradu, Grgur Ninski u Splitu, Josip Juraj Štrosmajer u Zagrebu, Neznani junak na Avali kod Beograda, Svetozar Miletić u Novom Sadu, Indijanac u Chicagu, Povijest Hrvata koja je izložena u okviru kraljevskog kompleksa na Dedinju, samo su neki od brojnih radova ostalih iza ovog velikog umetnika.
Poznato je njegovo druženje sa kraljem Aleksandrom I Karađorđevićem, članstvo u prvom jugoslovenskom odboru i zalaganje za ideju integralnog jugoslovenstva, kao i njegovo napuštanje socijalističke Jugoslavije i život u Americi. Odbijao je da živi u Jugoslaviji nakon Drugog svetskog rata, razočaran svim groznim dešavanjima koja su se dogodila na području nekadašnje Jugoslavije. Optuživali su ga komunistički mediji da se okrenuo hrvatskoj emigraciji, ali je ovaj veliki umetnik najviše bio okrenut svom radu i stvaralaštvu.
Moglo bi se još mnogo pisati o geniju iz Dalmacije, ali za ovaj put jedan podsetnik na Kosovski ciklus u njegovom stvaralaštvu i kako je opisao svoju posetu Topoli 1906. godine.