1
Ofanziva na čeličanu Azovstal započela je juče, kada su ruske trupe ušle u kompleks čeličane koja predstavlja poslednje uporište ukrajinske vojske u Marijupolju. Od tada se vode krvave borbe, a rusko ministarstvo odbrane tvrdi da je tokom noći ubijeno oko 600 ukrajinskih vojnika. Kako se civili i dalje nalaze u Azovstalu, ukrajinske vlasti odbranu čeličane smatraju glavnim prioritetom. Evo kako izgleda tvrđava koju Rusi od početka rata pokušavaju da osvoje.
U Azovstalu, jednoj od najvećih čeličana u Evropi, tuneli se spuštaju do šest spratova ispod zemlje, kao što je prikazano na mapi koja prikazuje jedan od objekata u čeličani. Na površini nalazi se čitav niz objekata poput brojnih skladišta, zgrada i dimnjaka koji pružaju sklonište ukrajinskim vojnicima.
Unutar bunkera i tunela, koji su napravljeni kao sklonište od nuklearnih napada, može da boravi čak 40.000 ljudi. Procene su da se u tim tunelima trenutno krije oko 3.000 ljudi – oko 2.000 ukrajinskih boraca (kako tvrdi Rusija) i oko 1.000 civila (kako tvrdi Ukrajina).
Ulazak u tunele značio bi borbu pod zemljom koja bi trajala danima obzirom da je 3.000 ljudi skriveno u različitim delovima kompleksa. Procenjuje se i da bi broj žrtava bio ogroman, a da bi taktika opsade imala suprotan efekat, jer bi vojska i civili iz tunela morali da se predaju u nekom trenutku usled nedostatka hrane, vode i municije. Takođe, blokada bi bila jednostavnija operacija za rusku vojsku, obzirom da Azovstal od centra Marijupolja deli reka Kal’mius.
Azovstal tokom prve bitke za Marijupolj
Azovstal, danas privatna čeličana u vlasništvu najbogatijeg Ukrajinca Rihata Ahmetova, počela je sa radom 1933. godine. Rad u čeličani privremeno je obustavljen nakon što su nacisti zauzeli Marijupolj, da bi nakon Drugog svetskog rata kompleks obnovljen, a deo ponovo izgrađen kada su izgrađeni i tuneli i bunkeri kao skloništa u strahu od mogućen nuklearnog sukoba SSSR-a i Sjedinjenih Država.
Tokom prve bitke za Marijupolj 2014. godine ovi bunkeri i tuneli takođe su korišćeni kao sklonište za civile, ali i baza za pripadnike Azovskog bataljona koji su tada bili paravojska sastavljena od stranih dobrovoljaca, nacionalista i ultradesničara iz Ukrajine.
POGLEDAJTE JOŠ:
Ključne bitke vodile su se krajem avgusta 2014. godine, ali proruski separatisti okupljeni u Narodnoj miliciji iz samoproglašene Donjecke Narodne Republike (DNR) nisu uspeli da osvoje grad. Bitka je okončana popisivanjem Minskog sporazuma u septembru 2014. godine, a Marijupolj je ostao pod kontrolom ukrajinske vojske.
Od tada središte Azovskog bataljona je Marijupolj, iako koreni ovog ozloglašenog puka vuku iz Harkova iz 2005. godine i ekstremističke organizacije “patriote Ukrajine”. Azovski bataljon Rusija smatra neonacistima, dok ih je Ukrajina nakon prve bitke za Marijupolj priznala kao deo Nacionalne garde koja je pod kontrolom ukrajinskog ministarstva unutrašnjih poslova.
Sva dešavanja iz Ukrajine možete pratiti u našem blogu uživo.
BONUS VIDEO Ruske snage bombarduju Azovstal
***
Pratite nas i na društvenim mrežama:
