0
Jakov Sedlar u filmu tvrdi da je Srbija bila jedan od najbližih saveznika Trećeg Reih-a tokom Drugog svetskog rata, i da u Srbiji nije bilo nikakvog otpora protiv Hitlera, navodi Svetski jevrejski kongres.
WJCu dopisu Tanjugu ocenjuje da je film isprepletan činjenicama i fikcijom te se može zaključiti da iza stvaranja ovog dokumentarca postoji politički motiv, što, kako kažu, ne bi bio prvi put za Sedlara.
To se, kako kažu, pre svega odnosi na detalje poput onog kako je Albert Ajnštajn 1933. putovao u SAD s albanskim pasošem, što tvrdi Sedlar, a činjenica je da on nikad nije bio u Albaniji, a u SAD je 1932. putovao sa švajcarskim pasošem.
Takođe, Sedlarov film govori o tome da je Ajštjan sreo albanskog Kralja Zoga, inače poznatog po tome da je sve svoje iole bitnije događaje u životu beležio fotoaparatom, a o tom navodnom susretu ne postoji inače nijedna fotografija.
Sedlar u 68-minutnom filmu čak desetak minuta govori o Srbiji kao zemlji s dugom istorijom antisemitizma, navodi u dopisu WJC, dodajući kako je nakon Karađorđevog ustanka u XIX veku naređeno da svi Jevreji napuste Srbiju, što je, tvrdi WJC, apsolutno netačno.
Sedlar, kako navode, u filmu tvrdi i da je Srbija bila jedan od najbližih saveznika Trećeg Reih-a u Europi tokom Drugog svetskog rata, tvrdi i kako za razliku od ostalih republika bivše Jugoslavije u Srbiji nije bilo nikakvog otpora protiv Hitlera. Sedlar tvrdi i da je Srbija postala država za vreme Drugog svetskog rata, a iz WCJ poručuju kako se to pre može pripisati NDH, a ne Srbiji, „koja je okupirana nakon sloma vojske kraljevine Jugoslavije nešto više od dve nedelje nakon bombardovanja Beograda 6. aprila 1941“.
„U filmu se čini kao da Sedlar pokušava Srbiji prilepiti epitete i ponašanje NDH prema Jevrejima. Naravno, Sedlar ne pominje NDH u ovom dokumentarcu, niti u jednoj rečenici, a i zašto bi kad je to već napravio u filmu “Jasenovac – istina“, koji je jedan najvećih revizionističkih pokušaja na ovim prostorima““, navodi WJC.
„Odgovornost za to snose Nemačka i njeni saveznici (Mađarska, Bugarska, NDH, a i domaći saradnici pod Nedićem i Ljotićem), ali podvlačimo kako epiteti koje Sedlar dodeljuje Srbiji u vezi tih progona u Drugom svetskom ratu daleko više odgovaraju NDH“, pojašnjava WJC.
Prema navodima Svetskog jevrejskog kongresa, Sedlar optužuje i današnju Srbiju, koja navodno sve navedene „cinjenice“ pokušava da svali na Albance s Kosova, a što apsolutno nije potkrepljeno niti jednim argumentom, a optužuje i tadašnju Srbiju da je gotovo očistila zemlju od Jevreja, pri čemu je navodno koristila „dušegupke“, zloglasne kamione za ubijanje Jevreja.
„Dušegupka jeste korišćena u Srbiji za ubijanje Jevreja koji su prevoženi od Starog sajmišta (na teritoriju tadašnje NDH, a pod upravom Nemaca) do otvorenih jama ispod planine Avale. Međutim, kamioni su došli iz Nemačke i tačno se zna identitet vozača, koji su takođe bili Nemci. Sedlar, međutim, za sve to optužuje Srbiju“, navodi WJC u dopisu Tanjugu.
Inače, kažu i da osim njujorške projekcije, koliko je njima poznato, film je, koliko je njima poznato, prikazan i u Prištini.