Luka Bojović, koji je svojevremeno slovio za jednu od ključnih ličnosti sprskog podzemlja, posle odslužene višedecenijske kazne u Španiji zbog organizovanog kriminala, ponovo je u Srbiji. Iako su ga nazivali najvećim kriminalcem sa ovih prostora, posebno imajući u vidu da se dovodio u vezu sa dva ubistva i tri pokušaja, Bojović je u rodnu Srbiju doputovao kao slobodan čovek.
Vest da bi Luka Bojović trebalo da stigne u Srbiju u kojoj će, uprkos njegovoj povezanosti sa brojnim krivičnim delima, biti slobodan čovek, kao bomba je odjeknula u srpskoj javnosti oktrobra ove godine, iako se o ovome govorkalo nešto ranije.
Saopštenjem Ministarstva pravde te glasine su i potvrđene, jer su od Španije, kako je saopšteno, obavešteni o pokretanju postupka o proterivanju srpskog državljanina Luke Bojovića. Čak i u tom saopštenju još jednom je pomenuto da se protiv njega ne vodi nijedan krivični postupak niti postoji bilo kakva krivična sankcija koja mu je izrečena.
Uprkos tome što je Bojović označen kao vođa kriminalne grupe koja se dovodila u vezu sa brojnim likvidacijama kao i krvnom osvetom u odnosu sa porodicom Šaranović, on je odlukom Specijalnog suda u Beogradu 2015. godine oslobođen optužbi za tri likvidacije.
Tog 27. jula 2004. godine na auto-putu na Novom Beogradu dogodila se filmska pucnjava. Bojović je zajedno sa Sretkom Kalinićem i Milošem Simovićem pokušao da likvidira Zorana Nedovića Šoka, zbog navodne osvete za ubistvo Željka Ražnatovića Arkana.
U filmskoj jurnjavi Ulicom omladinskih brigada na Novom Beogradu, jedan “audi” sustigao je drugi i na njega su trojica muškaraca osula paljbu iz automatskog oružja, nakon čega su napustili vozilo i pobegli.
U izrešetanom automobilu ubijen je čovek, čije ime policija isprva nije želela da obelodani, ali se kasnije nezvanično saznalo da je reč o policajcu.
“Oni su u dogovoru pratili kretanje Nedovića, te su sustigli vozila koja su bila u njegovoj pratnji, pa su iz neposredne blizine, odeveni u crne kombinezone I lica prekrivenih fantomkama, Luka Bojović i Sretko Kalinić iz automatskih pušaka ispalili više hitaca”, pisalo je u optužnici tada.
Podsetimo, Šok je slovio za čoveka bliskog Zoranu Uskokoviću Skoletu, za koga se sumnjalo da je bio jedan ključnih ličnosti zaduženih za likvidaciju tadašnjeg “šefa” beogradskog podzemlja, Željka Ražnatovića Arkana. Pored Nedovićeve bliske veze sa Skoletom, bio je blizak i sa Andrijom Draškovićem koji je važio za pomagača organizacije Arkanovog ubistva.
Prilikom pokušaja likvidacije Zorana Nedovića Šoka, ubijen je Milutin Jovičić dok su tom prilikom Nedović, Goran Gordić i Duško Tanović zadobili teške povrede.
Tokom noći 24. oktobra 2004. godine u Beogradu, na auto-putu Šid-Beograd, iz automobila u pokretu pucano je na kolonu od tri automobila od kojih se u jednom nalazio Andrija Drašković. Tom prilikom ubijen je Dejan Živančević koji je upravljao vozilom marke “bmw”.
Dejanu Tukiću, Nebojši Đorđeviću i Vladimiru Kmeziću iz Beograda, koji su slovili za Draškovićevo obezbeđenje ukazana je lekarska pomoć, tada su Tukić i Đorđević zadobili teške telesne povrede, dok je Kmezić prošao sa lakšim povredama.
“Mercedes” iz kog su napadači ispalili rafal na Draškovića i njegove telohranitelje nađen je zapaljen u Zemunu, a u njemu su bile dve automatske puške i dva okvira sa municijom.
Drašković je takođe slovio za jednog od organizatora ubistva Želja Ražnatovića Arkana u januaru 2000. godine.
Bojović je već tada važio za novog vođu „zemunskog klana“ ili makar onoga što je od njega ostalo, a bio je i vodeća figura srpskog podzemlja. U toku noći 30. oktobra 2004. godine, navodno je, zajedno sa Sretkom Kalinićem, izvršio likvidaciju Branka Jevtovića Jorge.
Nakon prikupljenih informacija o Jorginoj lokaciji, Bojović je kolima dovezao Kalinića do ugla Njegoševe ulice i Koče Kapetana gde mu je predao prištolj koji je bio namenjen za ubistvo Jorge. Sretko je neprimetno prišao Jevtoviću, koji se kretao ulicama Beograda ne sluteći šta ga čeka.
Kalinić je iz neposredne blizine ispalio nekoliko hitaca ka glavi i grudima Jevtovića nanevši mu smrtonosne povrede. Tada se vratio u automobil u kome ga je navodno čekao Bojović, pa su zajedno pobegli sa lica mesta.
Beogradsko Tužilaštvo za organizovani kriminal je Bojovića i ostale teretilo za ubistvo Branka Jeftovića Jorge i za pokušaj ubistva Andrije Draškovića i Zorana Nedovića Šoka 2004. godine, kao i za ubistvo njihovih telohranitelja Dejana Živančevića i Milutina Jovičića, koji su nastradali prilikom likvidacija.
Kalinić je osuđen na 35 godina zatvora zbog ubistva Jeftovića, Živančevića i Jovičića, kao i pokušaja ubistva Draškovića i Nedovića, a Simović na 30 godina zatvora zbog ubistva Jovičića i pokušaja ubistva Nedovića.
Sud je Luku Bojovića oslobodio optužbi zbog nedostatka dokaza kojima bi se potvrdilo da je Bojović organizovao kriminalnu grupu koja bi preuzela ulogu zemunskog klana čime je Bojović, nakon dolaska u Srbiju, slobodan čovek.
BONUS VIDEO: Ko je Luka Bojović?