4
Prema podacima sajta Worldometer, Srbija uradi 40.203 testa na koronavirus na million stanovnika. Ako se posmatraju zemlje u regionu, više testiraju samo Slovenija, 46.500, i Austrija - 64.000.
Pročitajte još:
Duplo manje od Srbije testira Crna Gora – 20.995, Hrvatska još manje -17.803 testa na million stanovnika.
Rumunija testira 33.837 osoba na milion stanovnika, Grčka 28.362, Mađarska 27.060 testova, BiH skoro 26.000, Severna Makedonija 26.138 i Albanija 7.449.
Obimno testiranje na kovid-19 kao deo strategije izlaska iz potpunog karantina i života u novoj normalnosti s virusom preporučuju sve poznatije svetske organizacije, uključujući Svetsku zdravstvenu organizaciju, američki CDC i Organizaciju za ekonomsku saradnju i razvoj (OECD).
„Ključno pitanje iza svake strategije za ublažavanje ograničenja kretanja i ponovnog otvaranja ekonomskih aktivnosti jeste kako izbeći novo širenje virusa SARS-CoV-2, što bi zahtevalo nove mere karantina.
Nakon što se broj zaraženih dovoljno smanji, brzo suzbijanje novih talasa infekcija postaje ključno. A strategije testiranja ključne su za postizanje toga“, navodi OECD.
Evropski ogranak Svetske zdravstvene organizacije na svom sajtu poručuje da „strog program nadzora koji će identifikovati, testirati i izolovati sve slučajeve, pratiti i stavljati u karantin njihove kontakte od vitalne je važnosti kako bi se osiguralo da lokalne epidemije ne izmaknu kontroli“, navodi SZO.
Ovi navodi podsećaju na koncept strategije francuskog inženjera Tomasa Pujoa, autora aplikacija koje koriste više od 20 miliona ljudi i uspešnog biznismena, koja je u martu postala poznata pod nazivom „Čekić i ples“. Ova strategija naišla je na odobravanje brojnih epidemiologa, navodi portal Indeks.
U njoj vlade prvo sprovode stroge mere čekića, kao što je karantin na nekoliko nedelja, kako bi brzo i efikasno suzbile širenje virusa, kupile vreme za kvalitetnije organizovanje i opremanje zdravstvenog sistema.
Time se takođe ispravlja krivulja, odnosno smanjuje se broj obolelih, čime se izbegava preopterećenje zdravstvenog sistema, a time i bujanje broja kolateralnih žrtava i izbacivanje brojnih medicinskih stručnjaka iz stroja.
Kada se broj oboljelih metodom čekića smanji na relativno mali broj, države mogu izaći iz karantina i ulaze u novu fazu – plesa – u kojoj se život nastavlja, ali u novoj normalnosti, uz određene restriktivne mere poput zabrane velikih okupljanja, održavanja distance i fokusiranje na traženje kontakata, testiranje, izolovanje i izdvajanje zaraženih u izolaciju.
Zagovornici ove strategije smatraju da bi najbolje bilo da se testiranje sprovodi što masovnije, kako bi se moguća žarišta otkrivala pravovremeno, čak i među ljudima koji su još u ranoj fazi, bez simptoma, kako bi se oni izolovali pre nego što zaraze veliki broj ljudi.
Glavna ideja ove faze je da se uz najmanje štete kupi vreme i dočeka stvaranje leka ili vakcine.
Pratite nas i na društvenim mrežama:
