Crvena zvezda je davne 1957. godine bila nadomak titule prvaka Evrope, kada se sastala u polufinalu tadašnjeg Kupa evropskih šampiona sa Fjorentinom.
Prvi duel odigran u Beogradu završen je minimalnim trijumfom “viole”, dok je revanš na gostujućem terenu odigran bez golova.
Najveći uspeh u klupskoj istoriji Crvena zvezda je ostvarila 1991. godine u Bariju nakon pobede protiv Olimpik Marselja u finalu najvećeg takmičenja u Evropi. Međutim, crveno-beli su bili na pragu najcenjenijeg fudbalskog trofeja u više navrata. Prvi put 1957. godine u polufinalu protiv Fjorentine, pa potom 1971. godine u istoj fazi KEŠ sa Panatinaikosom.
Pored toga, sezonu nakon osvajanja “ušatog” pehara, posle eliminacije Portdauna i Apolona, klub sa Marakane je igrao u grupi sa Sampdorijom, Panatinaikosom i Anderlehtom, a prvoplasirana ekipa je išla direktno u finale. Bila je Zvezda bolja u dva navrata od grčkog predstavnika, savladala je Anderleht u Budimpešti na uslovno domaćem terenu, a kao gost je bila poražena.
Ipak, u dvomeču sa italijanskim timom doživela je dva poraza, te je zauzela drugo mesto u grupi. U finalu te godine Barselona je savladala Sampdoriju sa 1:0, pa je automatski Slavija Prag, drugoplasiran tim iz druge grupe u kojoj su bili Katalonci, zauzela treće mesto.
Na današnji dan, 3. aprila te 1957, Crvena zvezda je dočekala Fjorentinu u drugom izdanju Kupa šampiona. Tada su u takmičenju učešće uzele 22 ekipe, a srpski klub je bio slobodan u prvom kolu. U osmini finala eliminisao je holandskog prvaka Rapid iz Harlema ukupnim rezultatom 6:3, dok je u narednoj rundi bio uspešniji u dvomeču od bugarskog CDNA (današnji CSKA Sofija) sa ukupno 4:3.
Međutim, u polufinalnoj utakmici protiv Fjorentine crveno-beli su odmah na startu ostali bez Ivana Toplaka koji se povredio. S obzirom na to da tada nije bilo izmena, crveno-beli su igrali veliki deo meča sa desetoricom fudbalera. I sa igračem manje su imali inicijativu, ali su propustili nekoliko ključnih prilika. Kada su svi pomislili da će meč biti završen bez golova, u 88. minutu susreta Italijani su poveli i na kraju pobedili sa 1:0. Crvena zvezda je nastupila tada u sastavu: S. Krivokuća, Zeković, Cokić, Tasić, Spajić, Šekularac, V. Popović, Kostić, Toplak, Rudinski, Mitić.
U drugom duelu u Firenci 15 dana kasnije, viđen je remi bez golova, kasnije okarakterisan kao “remi tuge”. Trener Milovan Ćirić je izveo izmenjeni sastav u odnosu na prvi duel, a na terenu su bili: Beara, Tomić, Zeković, V. Popović, Spajić, Tasić, Šekularac, Cokić, Mitić, Kostić i Rudinski. Zvezda je tada propustila priliku da se revanšira Italijanima i izbori prvo evropsko finale koje se te davne 1957. godine igralo u Madridu.
BONUS VIDEO Od smrti Rajka Mitića prošlo 15 godina: Kako pamtimo prvu Zvezdinu zvezdu