Banovo brdo je ime dobilo po Matiji Banu, dubrovačkom političaru koji je tu živeo u 19. veku. On je bio opčinjen uzvišenjem koje se tada nalazilo u okolini Beograda i na svom imanju, u sadašnjoj ulici kneza Višeslava, pored letnjikovca je napravio zgrade i mlekaru, a zasadio je voćnjake i vinograde.
Krajem 19. veka na Banovom brdu, posle Matija Bana, ljudi koji su imali novca počeli su da grade velike kuće i vile, a fabrike i radničke kolonije su nicale na obali Čukaričkog rukavca.
Za vreme Turaka, ovo nasenje se zvalo Golo brdo, po dolasku Bana – Banovac, da bi početkom prošlog veka ponelo ime po kome ga i danas znamo.
Prema predmetima koji su nađeni na ovom prostoru, Banovo brdo je bilo naseljeno još u paleolitu, a danas je moderno naselje.
„Brdo“, kako ga zovu stanovnici koji žive tu je oivičeno Košutnjakom, Čukaričkom padinom, Adom Ciganlijom, Žarkovom i Topčiderom. Most na Adi ga povezuje sa Novim Beogradom.
Na Košutnjaku postoji ski staza i postojao je ski lift.
Glavna ulica u ovom naselju je Požeška. Najveći park u opštini Čukarica je park „Banovo brdo“, koji pored dečjeg igrališta ima i teretanu na otvorenom, a nalazi se u neposrednoj blizini osnovne škole „Josif Pančić“.
Na Banovom brdu su stadion fudbalskog kluba „Čukarički“ i beogradski hipodrom, kao i Kulturni centar „Čukarica“, Biblioteka „Laza Kostić”, „Teatr na Brdu“ .
Banovo brdo kao i većina delova glavnog grada Srbije postao je „krcat“ ljudima i automobilima.
Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare