Pravoslavni vernici danas slave letnjeg Svetog Nikolu, praznik koji obeležava prenos moštiju Svetog oca Nikolaja – Mirlikijskog čudotvorca iz Mire u Likiji u Bari u Italiji 1087. godine.
Praznik se naziva letnji Sveti Nikola, iako kalendarski ne pripada letu, jer je uglavnom lepo vreme na taj dan. To je preslava za vernike koji slave Svetog Nikolu 19. decembra, dok je zimski Sveti Nikola preslava onima koji slave letnjeg.
Prema verovanjima, na ovaj dan se ne preporučuje pranje veša, čišćenje kuće ili obavljanje bilo kakvih kućnih poslova.
U nekim krajevima, zadržao se običaj davanja poklona deci na ovaj praznik, jer je Sveti Nikola njihov zaštitnik.
Sveti Nikola je rođen u gradu Patari, u oblasti Likije, na teritoriji današnje Male Azije. Bio je jedinac i poticao je iz bogate i ugledne porodice. Njegovi roditelji, Teofan i Nona, bili su iz više klase i često su činili milostinju prema siromašnima.
Ime je dobio po svom stricu Nikolaju, episkopu grada Patare. Zamonašio se u manastiru Novi Sion i još za života je bio prepoznat kao svetitelj. Kasnije je postao arhiepiskop grada Mira u Likiji, gde je i sahranjen.
Nakon smrti roditelja, Nikola je svoje bogatstvo podelio siromašnima. Kao arhiepiskop u gradu Miru, poučavao je narod u veri, posećivao bolesne, obilazio gradove i sela i otkupljivao zarobljenike.
Upokojio se 19. decembra 345. godine i taj dan se obeležava kao njegov pomen.
Srpske porodice koje svetog Nikolu smatraju svojim zaštitnikom, proslavljaju ga kao krsnu slavu. Sveti Nikola je zaštitnik putnika, ribara, moreplovaca i splavara.
Pravoslavni vernici ga vide kao borca za Hristovu veru, a njegovo ime znači „narodni pobednik“. Veruje se da svojim čudesnim moćima pomaže bolesnima i nemoćnima, prenosi Danas.rs.
Prema predanju, Sveti Nikola je vratio vid Stefanu Dečanskom, koji je zatim ukrasio hram gde su pohranjene mošti svetitelja srebrom i slao bogate priloge za njegovo opremanje.