0
Francuski režiser Žan-Lik Godar preminuo je u 92. godini, javio je francuski list "Liberasjon".
On je jedan od začetnika i najznačajnijih predstavnika takozvanog Francuskog Novog talasa u filmskoj industriji.
Godarovi upadi u tabu teme i njegove nove tehnike preokrenuli su filmski establišment i inspirisali ikonoklastičke režisere decenijama nakon vrhunca koji je francuski režiser dostigao tokom šezdesetih godina prošlog veka, piše Blic.
Najpoznatiji po svom ikonoklastičnom, naizgled improvizovanom stilu snimanja, kao i nepopustljivom radikalizmu, Godar je ostavio trag serijom sve politizovanijih filmova 1960-ih, pre nego što je poslednjih godina uživao u neverovatnom oživljavanju karijere.
Njegovi najpoznatiji filmovi su „Do poslednjeg daha“, „Alfavil“, „Prezir“, …
Jedan od začetnika i najznačajnih predstavnika Francuskog Novog talasa i jedna od najuticajnijih ličnosti današnjeg svetskog filma. Militantni intelektualac, ideološki opredeljeni umetnik, svojim filmovima često suprotstavljen holivudskim konvencijama. Kao i njegovi savremenici Novog talasa, Godar je kritikovao redovnu „tradiciju kvaliteta“ Francuske kinematografije, više naglašavajući veštinu u inovacijama i preferirajući velika dela iz prošlosti za eksperimentisanje.
Da ospore ovu tradiciju, on i istomišljeni kritičari su počeli da prave svoje filmove. Mnogi od Godarovih filmova osporavaju konvencije tradicionalnog Holivuda kao dodatak francuske kinematografije. On se često smatra najradikalnijim francuskim režiserom iz 1960-ih i 1970-ih. Nekoliko njegovih filmova izražavaju svoje političke stavove. Godarova ostvarenja često navode egzistencijalizam, kao što je i sam strastveni čitalac egzistencijalne i marksističke filozofije. Njegov radikalni pristup u filmskim konvencijama, politici i filozofiji, čine ga uticajnim filmskim stvaraocem u svetu sedme umetnosti.
Godarovi filmovi su inspirisali različite reditelje kao što su Martin Skorseze, Kventin Tarantino, Stiven Soderberg, D. A. Penbejker, Robert Altman, Džim Džarmuš, Vong Kar-Vai, Vim Venders, Bernardo Bertoluči i Pjer Paolo Pazolini.
Bonus video: Vida Ognjenović o Dejanu Mijaču
