0
Po motivima filmskog scenarija Marka Normana i Toma Stoparda, adaptacija Li Hol, Disney Theatrical Production, režija Ana Tomović.
Izgradnja prvog londonskog pozorišta, Crvenog lava, ubrzo po Šekspirovom rođenju, postavila je pozornicu za nastup prve generacije engleskih dramatičara, mahom sa diplomama Oksforda i Kembridža, upućenih u antičku dramaturgiju. Bili su to Lili, Pil, Kid i Grin. Odmah za njima stiže i Kristofer Marlou, i rađa se veličanstvena elizabetanska tragedija.
Pozorište je glavna zabava Londonaca i glumačkim družinama je trebalo po četrdesetak naslova tokom godine. I to je milje u kojem počinje Normanov i Stopardov „Zaljubljeni Šekspir“ – u proizvodnji koja poseže za svakom mogućom temom, pa će Šekspir i ljubav koja je pred njim iskoristiti da je pretoči u što je moguće veći broj stihova.
Polazeći od stvarnih likova (Šekspir, Marlou, Berbidž…), komad sa jedne strane evocira taj blistavi i neponovljivi period u teatru, istovremeno tretirajući na duhovit način drugu stranu medalje i večite umetničke jade – potcenjenost, siromaštvo, ozbiljne pretnje zbog večitih dugova… U tom vrtlogu sjaja i bede, u pozorištu sačinjenom isključivo od muškaraca, pojavljuje se odvažna devojka, zanesena Šekspirovim stihovima, pa i umetnikom, dovoljno lepa i šarmantna da se i umetnik zanese njom. Luka Grbić kao Vil Šekspir i Stanislava Nikolić kao Viola su nežni i strasni, čisti i dirljivi u svojoj mladalačkoj zanesenosti.
Stojan Đorđević kao Marlou je srdačan i otvoren prijatelj, sa vidljivom merkucijevskom senkom ispod šeretskog osmeha. Još jedan stvarni lik, Filip Henslou, u tumačenju Andreja Šepetkovskog, ozbiljno je smešan kao isprepadani impresario, u dugovima, ali sa nepomerivom verom u pozorište.
Amar Ćorović u ovom velikom i jakom ansamblu uspeva da kao čigra zavrti svoj deo predstave, pa njegov mali pokvarenjak Vebster ne može da ostane neprimećen. To se odnosi, istina na drugi način, na Draganu Varagić kao kraljicu Elizabetu, to oličenje vladarske moći u krinolini, pod šminkom kao maskom. Jedino živo na njoj su otkrivene šake, i tim šakama glumica i igra.
Ova šarmantna priča prirodno vuče na holivudski glamur, ali je Ana Tomović po svoj prilici želela da dođe do ozbiljnijeg sadržaja, i vizuelno je osiromašila predstavu. Kostim bi pre odgovarao sirotinjskom sloju, nikako glumcima, mladoj bogatašici, a naročito ne kraljici. Pokušaj da se u prvi plan izvuče tema pozorišta u pozorištu ogleda se u dekoru, glomaznoj i nefunkcionalnoj replici pozorišta Ruža, sa vidljivim oznakama predstave koju gledamo. Sasvim nepotreban zaokret, kojim predstava ne ostvaruje veću ozbiljnost od one koju ima.
Bonus video: Premijera predstave Zaljubljeni Šekspir