Časovničarska radnja "Petrović i sinovi", Foto: Narodni muzej Užice/iz kolekcije Ljiljane Gvardiol

U Etnografskom muzeju u Beogradu postavljena je izložba Narodnog muzeja Užica "Vreme, proticanje i oticanje - Časovničarska radnja 'Petrović i sinovi' i zanatsko Užice kroz vekove".

Izložba je posvećena jednom od najznačajnijih zanatlija Užica iz druge polovine 19. veka, kujundžiji Sretenu Petroviću, čija je radnja otvorena 1870. godine, i njegovim potomcima koji su, u skladu sa vremenom u kome je svako od njih živeo i radio, sačuvali zanat i radnju do današnjih dana.

Kao vid hronike jedne porodice, postavka svedoči o istorijskom i privrednom razvoju grada, o promenama koje su nastajale i nestajale, modifikovale se, prilagođavale i preživljavale.

Najstarija radnju današnjeg Užica – časovničarska radnja „Petrović i sinovi“ slavi 150 godina postojanja i stalnog nastojanja da se, menjajući osnovnu delatnost, prilagodi datim uslovima i odoli vremenu i nedaćama koje ono nosi.

Porodica Sretena Petrovića, Foto: Narodni muzej Užice/iz kolekcije Svetlane Petrović

Radnju je kao kujundžijsku 1870. osnovao jedan od najznačajnijih zanatlija starog Užica, majstor Sreten T. Petrović, i do danas su je sačuvali njegovi potomci, koji su, u skladu sa vremenom u kome je svako od njih živeo i radio, modifikovali proizvodnju i delatnost.

Radnju je  nakog smrti supruga Dragomira preuzela Svetlana Petrović i vodi je sa velikim entuzijazmom i nadom da će jedna od ćerki nastaviti i sačuvati porodičnu tradiciju.

Na izložbi su predstavljeni kujundžijski alat Sretena Petrovića, majstorsko pismo, proizvodi, fotografije i arhivska građa koji, kako ističu z Etnografskom muzeju, dokumetujući njegov život svedoče o vremenu i razvoju grada u drugoj polovini 19. i početkom 20. veka i predstavljaju segment materijalne kulturne baštine od velike vrednosti.

Ulica vojvode Demira, sa leve strane je kuća gde je prvobitno bila radnja Sretena Petrovića, Foto: Narodni muzej Užice

Izložba pokazuje i rad naslednika Sretena Petrovića i preorjentisanje kujundžijske radnje u sajdžijsku i časovničarsku, u skladu sa potrebama nastalim novim društvenim i privrednim prilikama tokom 20. i početkom 21. veka.

Osim muzejskog materijala koji se čuva u zbirkama Narodnog muzeja Užice i arhivske građe iz Istorijskog arhiva Užice, za izložbu su korišćeni i predmeti, fotografije i dokumenta iz privatne svojine porodice Petrović, svedočansta iz nekih drugih privatnih kolekcija, kao i putir koji je Sreten Petrović izradio za Svetsku izložbu u Parizu 1900. godine koji se čuva u Etnografskom muzeju u Beogradu.

 

Koje je tvoje mišljenje o ovoj temi?

Učestvuj u diskusiji ili pročitaj komentare