Paolo Mađeli Foto: Josip Regovic/PIXSELL

U intervjuu za zagrebački "Jutarnji list" italijanski i hrvatski pozorišni reditelj Paolo Mađeli pričao je o svom životu i dugogodišnjoj karijeri.

Paolo Mađeli (1947.) počeo je da režira pre svoje 20. godine i dosad je potpisao više od 200 predstava u Italiji, Hrvatskoj, Srbiji, po celoj Europi, najviše u Nemačkoj, Francuskoj, Austriji, Mađarskoj, Belgiji, Španiji, kao i u zemljama Južne Amerike, i u Izraelu i Palestini, piše „Jutarnji list“.

Nervirao ga je u mladim godinama, kako kaže, zapadni kulturni imperijalizam i istok je za njega kao intelektualca i reditelja bio otkriće. Počeo je u rumunskom, mađarskom pozorištu, a 70-ih je živeo i svoje beogradske dane, kada učestvuje na BITEF-u, tadašnjem središtu avangarde. U dvadesetim godinama radi Pirandelove “Divove planine” s Mirom Stupicom i s njima gostuje u Parizu. Evropskog je odjeka i njegova režija Čehovljevog “Galeba” s mladim Mikijem Manojlovićem u glavnoj ulozi.

„Beograd je u to vreme zbog Jugoslavije bio grad velike koncentracije stranih umetnika, bio je internacionalni, ne nacionalistički grad, tamo su cirkulisali Pazolini i Antonioni. Bio sam u to vreme blizak Danilu Kišu, obojica smo bili buntovnici, spremni sudbinom platiti u borbi protiv konzervativnog i nacionalističkog Beograda koji je 70-ih počeo pokazivati svoju ružnu glavu – priseća se Mađeli, koji napominje da je osim tri supruge imao i ljubav u Beogradu koja je igrala u seriji “Grlom u jagode”, ali ne želi njeno ime da povlači po novinama.

„Ne znam šta znači biti normalan. Niti znam da li su normalni ljudi ludi, a nenormalni normalni. Ja sam, u stvari, jedan dosta usamljen i nesrećan čovek… Moja je obitelj razbacana po celom svetu, sinovi iz prvog, nevenčanog braka su mi u Londonu i Rimu, a mala iz trećeg braka Gioia je u Berlinu. Supruga Friederike je u Beču, a ja sam u Hrvatskoj. Imam prijatelje koji mi vrede kao život, ali osećam se bombardovan, kao Ukrajina, bombardovan informacijama i komunikacijama i lošim vibrama oko sebe… Nisu laka vremena“, smatra veliki reditelj koji trenutno u Zagrebu sprema predstavu „Ja sam ona koja nisam“ po tekstu Mate Matišića.

Bonus video: Radmila Petrović i Loka Nešović – A šta ćemo sad?