0
Italijanski film "Marana" Đovanija Beninija imaće svetsku premijeru na 13. Međunarodnom festivalu dokumentarnog filma "Beldoks", koji će biti održan od 3. do 10. septembra, a organizatori još uvek razmatraju da li će smotra biti održana na otvorenom ili isključivo na internetu.
Ako epidemiološka situacija dozvoli održavanje festivala na otvorenom, organizatori planiraju „hibridnu formu“, tako da projekcije filmova budu i u fizičkom prostoru i na internetu.
Najavljeno je 12 filmova u takmičarskom programu – jedna međunarodna, devet regionalnih i jedna srpska premijera.
„Od prošle godine, koncept međunarodnog takmičarskog programa jeste isticanje neafirmisanih autora koji već svojim prvim filmovima snažno istupaju i redefinišu okvire estetike onoga što se danas smatra dokumentarnim filmom. Ovi filmovi i ovi autori temelji su neke nove budućnosti filmske umetnosti. Raznolikost pristupa i tema i brojna važna pitanja koja pokreću autori 12 selektovanih filmova ukazuju da publiku očekuju preispitivanja, otkrivanja novih meridijana i granica, kao i spoznaja boli i (ne)moći ljudske snage“, navedeno je u saopštenju.
Đovani Benini u filmu „Marana“ slika dva naizgled suprotna sveta. U jednom, u italijanskim brdima, Mirko i Maks se susreću u šumi i lutaju po napuštenim mestima, pokušavajući da zamisle moguću budućnost, dok Đorđa i Lorenco žive kroz prigušene trenutke intimnosti. U drugom planu, autor prati svakodnevni život zajednice tinejdžera sa ASD-om, koji uspevaju da žive u ravnoteži između stvarnog i fantastičnog, fizičkog i metafizičkog, straha i zadovoljstva izgubljenosti.
Međunarodnu premijeru na „Beldoksu“ imaće francusko ostvarenje „Zlatno doba“ Žan-Batista Alazara, jedinstvena priča o Titu (40), koji živi među ovcama, bez vode i struje, „na pola puta između zemlje i neba“.
Američki dokumentarac „Pahoki“ Ivet Lukas i Patrika Bresnana portret je ruralnog gradića u Everglejdsu, na Floridi, po kojem je i naslovljen dokumentarac. Autori istražuju društvene rituale zajednice i načine na koje se prikazuju rod i identitet, pružajući moćan prikaz zaboravljene Amerike, odsutne iz trenutnog političkog diskursa.
Reditelji Elsa Kremser i Levin Peter daju novi ugao gledanja na priču o Lajki, psu lutalici, prvom živom biću koje je poslato u svemir. Sledeći njene tragove, snimljene iz pseće perspektive, austrijsko-nemački film „Svemirski psi“ prati avanture Lajkinih potomaka: dva ulična psa koja žive u Moskvi danas, preplićući ih sa dosad neviđenim arhivskim materijalima iz sovjetske kosmičke ere.
Francuski film „Običan pejzaž“ u režiji Damjana Monijea, producenta prošlogodišnjeg pobednika „Beldoksa“ u međunarodnoj konkurenciji sa filmom „A Lua Platz“, analiza je života u centralnoj Bretanji, gde su nekadašnja sela i polja zamenjema proizvodnim hangarima, a bivši poljoprivrednici i stočari već su penzioneri. Iz jedne ere u drugu, ostaje svedočanstvo o ruralnom svetu u kojem su napredak i percepcija sebe blisko povezani.
Prirodom se bavi i italijanski „Tempo vode“ Antonija di Biasea, koji slika predeo vrha planina Abruko i obale Jadranskog mora u ostvarenju posvećenom ljudima koji žive u direktnom kontaktu s okruženjem.
Alžirsko-francusko-katarski film „Ulica Sahira 143“ Hasena Ferhanija portret je nezavisne žene Malike u pustošima alžirske Sahare, koja drži jednostavnu prodavnicu. Ispred prodavnice su jedna stolica i mali sto, iza kojeg ona posmatra raznolikost sveta koji je okružuje.
Američko-meksičko-haićanska koprodukcija „U potrazi za životom“ u režiji Sema Elisona je lirski portret dvojice migranata sa Haitija koji se zatiču na američko-meksičkoj granici, bez ikakvog načina da nastave put i bez ikoga na koga bi mogli da se oslone, sem jedan na drugog.
S druge strane, špansko „Četvrto kraljevstvo“ Aleksa Lora i Adan Aliage za junake ima ilegalne migrante u centru za reciklažu na periferiji Njujorka, koji dele zajedničko razočaranje američkim snom, verujući da snovi ne umiru ako se putovanje nastavi, bez obzira na poreklo i odredište.
Austrijsko-francuski film „Kretanja obližnje planine“ Sebastijana Bramešuber na osoben način slika sudar dva sveta. Dotičući se autoindustrije, film prikazuje nigerijskog imigranta u Austriji Klifa koji kupuje stare automobile kako bi ih rastavio i delove uputio u svoju bivšu domovinu.
Belgijski film „Viktorija“ tri nezavisne autorke – Sofije Benot, Lizbet Desoler i Izabel Tolener – dokument je o propasti jednog grada. U pustinji Južne Kalifornije nalazi se nedovršeni „Kalifornija siti“, koji je bio unapred dizajnirani grad, prvobitno zamišljen kao ogledalo Los Anđelesa po veličini i populaciji, ali nikad nije završen.
Rediteljka Katarina Vaskoncelos u portugalskom filmu „Metamorfoza ptica“ otvara dušu pred kamerom i iznosi porodične tajne i odnose, želeći da, zajedno sa gledaocima, doživi katarzu. Majka joj je umrla kada joj je bilo 17 godina. Tog dana ona i njen otac izgubili su majku odnosno suprugu, pa njihov odnos više nije bio samo odnos između ćerke i oca.