U Galeriji RIMA u Beogradu, danas u 16 sati otvara se izložba Đorđa Ivačkovića (Horgoš, 1930 - Pariz, 2012), posvećena jednoj od najznačajnijih epizoda u njegovom stvaralaštvu – nastupu na četvrtom Međunarodnom bijenalu mladih umetnika 1965. U Parizu.
To je bio njegov prvi veliki uspeh koji je ostvario kao deo selekcije Francuske, zajedno sa još sedmoricom pariskih umetnika. Za tu priliku Ivačković je izradio seriju slika koje ujedno spadaju među radove najvećih dimenzija u njegovom opusu. Četiri rada, približnih dimenzija 260 x 240 cm, nastala tokom avgusta 1965. godine, pronađena su u umetnikovoj porodičnoj zaostavštini u Parizu i predstavljaju fokus izložbe u Galeriji RIMA.
“Da bi ovladao površinom Ivačković je velike tabake papira polagao na pod ateljea i slikao krećući se oko i preko njih“, piše u katalogu izložbe Nevena Martinović, autorka postavke i kustoskinja galerije RIMA. “Slikarski postupak je zahtevao umetnikov potpuni telesni angažman jer je samo kretanjem Ivačković uspevao da dosegne do svih delova podloge. Posledično, ovo je stvaralački proces približilo pojedinim aspektima slikarstva akcije. U prilog tome govore partije slika na kojima je boja ostavljena da se slobodno rasprsne prilikom udarca četke o podlogu ili tragovi načinjeni polukontrolisanim curenjem pigmenta sa vrhova četke. Sporadični otisci đonova cipela ili dlanova – svedoče o slici kao dokumentu umetnikovog dinamičnog fizičkog prisustva, kao rezultatu njegove akcije u prostoru“.
Đorđe Ivačković je završio Arhitektonski fakultet u Beogradu (1955). Odlučuje da mu slikarstvo bude životni poziv, posećuje Pariz 1961. i trajno se seli u ovaj grad naredne godine gde održava prvu samostalnu izložbu 1963. godine. Nakon velikog uspeha na pariskom Bijenalu mladih otkriva ga jugoslovenska stručna javnost. Prvu samostalnu izložbu u domovini priređuje 1971. u Beogradu. Imao je blizu trideset samostalnih i učestvovao na velikom broju grupnih izložbi. Njegova dela danas se nalaze u Muzeju savremene umetnosti, Narodnom muzeju u Beogradu, Centru Pompidu u Parizu, i uglednim privatnim kolekcijama u zemlji i inostranstvu.
Izložba je otvorena je do 26. decembra.
Samo dva dana ranije, u galeriji RIMA u Kragujevcu, otvorena je izložba do sada neviđenih radova na papiru iz prvog pariskog perioda Milorada Bate Mihailovića (Pančevo, 1923 – Pariz, 2011).
Postavka obuhvata hronološki okvir od 1953. godine, kada umetnik ima svoja prva izložbena predstavljanja u Parizu, do početka šezdesetih godina kada nastaju njegova čuvena likovna ostvarenja velikog formata.
Autorka teksta u katalogu, istoričarka umetnosti Marija Stanković, navodi da se u okviru ove hronološke etape, “od pedesetih do početka šezdesetih godina prošlog veka, mogu nazreti likovni procesi od geometrijskih asocijativnih oblika koji navode oko posmatrača na razgovor, do lirskog rastakanja forme pred naletom brojnih kolorističkih poteza umetnika, preko simboličnih upotreba zemljanih i naturalističkih boja, do nemimetičkih i apstraktnih gestualnih improvizacija”.
Milorad Bata Mihailović započeo je studije 1946. na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu, koju napušta 1947/48. i nastavlja da radi samostalno. Bio je član Zadarske grupe, a od 1951. član i osnivač grupe Jedanaestorica. Prvu samostalnu izložbu priređuje 1951. u Galeriji ULUS. U Pariz odlazi 1952. godine. Tokom druge polovine 20. veka veka Mihailović živi i stvara u Parizu, redovno izlaže na važnim salonima, samostalnim i grupnim izložbama u Evropi i Jugoslaviji. Bio je član van radnog sastava Srpske akademije nauka i umetnosti od 1985. godine. Dela mu se nalaze u muzejima, privatnim zbirkama i društvenim institucijama u zemlji i inostranstvu.
Izložba će biti otvorena do 20. decembra 2020. godine.
Kako je naglašeno, publika će moći da pogleda postavke u manjim grupama.
Koje je tvoje mišljenje o ovoj temi?
Ostavi prvi komentar