0
Film „Šavovi“ Miroslava Terzića dobio je Specijalno priznanje na Međunarodnom filmskom festivalu u Sofiji, saopštio je danas Filmski centar Srbije.
U okviru letnjeg izdanja festivala prikazano je (na otvorenom i onlajn) 111 filmova iz 48 zemalja.
Gran-pri je dobio bugarsko-katarski film „Sestra“ Svetle Tsotsorkove, dok je nagrada za najbolji balkanski film pripala tursko-nemačko-holandsko-grčkoj koprodukciji „Tri sestre“ Emina Alpera.
Od svoje premijere na Berlinskom filmskom festivalu, „Šavovi“ su imali veoma uspešan festivalski život.
Terzićevo ostvarenje, snimljeno u koprodukciji Srbije, Slovenije, Hrvatske i Bosne i Hercegovine, u programu „Panorama“ Berlinskog filmskog festivala osvojio je nagradu za najbolji evropski film i nagradu publike.
Na beogradskom Festu Snežana Bogdanović je nagrađena za ulogu Ane, dok je film dobio nagradu žirija FIPRESCI i nagradu „Nebojša Đukelić“.
Film je potom nastavio uspešan festivalski pohod po Srbiji, regionu i čitavom svetu, a bio je na redovnom bioskopskom repertoaru u Srbiji.
Na 19. Međunarodnom filmskom festvalu „Las Palmas de Gran Canaria“ na Kanarskim ostrvima osvojio je četiri nagrade – za glavnu žensku ulogu, scenario, za najbolji film po oceni publike i specijalnu diploma udruženja CIMA – Žene na filmu i audiovizuelnim medijima.
Pročitajte još:
„ Zlatnu Antigonu“ u takmičarskom programu dugometražnog igranog filma „Šavovi“ su osvojili na 41. Festivalu mediteranskog filma u Monpeljeu, a scenaristkinja Elma Tataragić je nagrađena na Festivalu evropskog filma u Lećeu („Zlatna maslina“ za najbolji scenario) i na Međunarodnom filmskom festivalu u Pekingu (kategorija „Najbolji novi scenarista“).
U februaru 2020. godine film je proglašen najboljim na Festivalu novog balkanskog filma u Stokholmu, a priznanja su ponele i glumice Snežana Bogdanović i Jovana Stojiljković.
Šavovi“, priča sa elementima trilera i melodrame, bavi se temom novorođenih beba nestalih iz bolnica u Beogradu koje su godinama, a po svedočenjima stotina roditelja proglašavane umrlim a zapravo prodavane na usvajanje.
Scenario je inspirisan svedočenjem jedne od majki, krojačice iz Beograda, koja veruje da joj je dete oteto pre više od dvadeset godina. Provela godine po sudovima i opštinama pokušavajući da dokaže svoju sumnju i posle 20 godina potrage i borbe uspela je da pronađe svog nestalog sina, koji živi sa svojom novom porodicom u okolini Beograda.